خواجه اعتباری

خواجه اعتباری

بیوگرافی مختصر و نمونه کلام شاعر جوان شغنان، خواجه اعتباری

نوشته : اداره سیمای شغنان

 ۳ دسمبر ۲۰۱۸

 خواجه اعتباری فرزندجمعه خان اعتباری درسال ۱۳۷۱ درقریه سرچشمه ولسوالی شغنان متولد گردید.

او مکتب را ازصنف اول تا صنف دوازدهم در لیسه سرچشمه با درجه عالی به اتمام رسانید و بعدازآزمون کانکور شامل تربیه معلم شغنان شد ودوسال بعد سندفراغت را موفقانه بدست آورد. خواجه اعتباری، همچنان به مدت شش ما کورس ساتنمی را اکادمی پولیس مزارشریف خوانده بود و اکنون درولایت هلمند وظیفه اجرا میکند.

مجموعه اشعار خواجه اعتباری تحت عنوان  هدیه دردمندان که درحدود۳۰۰ قطعه میشوند، شامل مخمس، مستزاد، غزل، قصیده و چهاربیتی ها میباشند. ازشاعران معاصرافغانستان، او  پیروسبک عبدالله عارف چا آبی میباشد.

یگانه هدف شان ازشعروشاعری اینست تاصدای مردم غریب را ازطریق شعر بسمع مردم  برساند.

به دینار و درم  مفروش  هرگز دین و ایمان را      مکن  حمد و  ستایش  در کلامت  زورمندان را

مباش در فکرعیش  و عشرت  مردان  مستغنی       قناعت کن به آب سرد وآن یک توته یی نان را

بکش  زحمت چو موران ضعیف  و ناتوان  اما        مخورشربت زخوان هفت رنگ کم صفاتان را

اگر از گشنگی  جانت  به  لب  آید عیبی  نیست      بگیر دامان  صبر،هرگزمکن سر خم لهیمان را

چو زاغان درپی مرداریی دونان مرو ای جان        چو شیران  صید کن، اما منه گردن  شغالان را

الهی   اعتباری   را  مکن   محتاج  هر  نا کس

بنوری   خود   منور  ساز   شام  ما  غریبان را

*****

سلام  نیمچه ملای خشتک کشال          ز نزد   تو  دارم  هزاران  سوال

به  عقل  و  به  منطق جوابم  بده         منم   تشنه    گویا،    تو   آبم  بده

بگو    با    دلایل    برای   کسان          بنام      خداوند      بکشأ     زبان

چرا   گویی    با  صد گناه آشنا؟           ولی   باش   تو    دایما   با   خدا

ز همجنس گرایان دو حرفی بگو          ازاین کارخود میدهی رنگ و بو

ز کردار  و   رفتار  قومان  لوط          چرا  بهت  بنشته یی  و سکوت؟

برخیز جنگ و کشتار تقبیح  کن          جهاد  را   به  خلقان  معنی  کن!

ما   را  میدهی  قل  و الحمد  یاد          به پایت   نهفته   هزاران    فساد

در  مسجد  لواط  و  زنا  میکنی         حیٱ  دار  را  بی    حیا   میکنی

سخن  میزنی  از  خدا  و رسول         ولی  در  دل  اندک نداری قبول

به دستت  که داری  کلید  بهشت         تضاد باخدا است ای خر سرشت

جهان  تا  کجا ها رسیده به پیش         هنوزداری دعوای لنگی و ریش

همه   فسق  و فساد درپای تست         از  افگار  نا  فهم و گمراه تست

بشنو  ز (اعتباری) بگوش  رسا

بر   اینگونه   ملا   صد   لعنتا

دوم اگست ۲۰۱۹

                                                    *****

عالم   اگر  اس   علم   وے  بهره  څه  نه  یاس ٲم

عالم   وے  مه  لۈڤ  جاهلے نادۈن وےخطاب که

پات ښاه ندے وے رعیت تے  وے گهپېن نه چلتېن

پات ښاه یے خو لهک نوکر چوپۈن وے خطاب که

ملا   دے    خو   تبلیغ    قتے  اس خلق چو ره گُم

ملا    یو    نِست   رهبر   شیطۈن وے خطاب که

گل بۈی دے نه ڎاد بلبل مسکین دے نه سَت مست

گل  مه ڎه وے  نۈم شوڎ  بیه بۈن وے  خطاب که

خواجه  ته  څه  زئزد  اس  غم دنیا یے ڎِیۈن پیک

کافر  ته  نه   سۈد   پیرو   قرآن  وے  خطاب که

*****

لهک تیم

  وُزمے ملک اند خارے زاراُم لهک تیم

 غربت اند لپ قینے زاراُم لهک تیم

 ازموڅېم یوښک رَزد هر رهنگ بارۈن جناو

 با ڎو څېمېن خونباراُم  لهک تیم

 غونج سفېد سُت، قهد خهم، ڎِندۈن رِښت

 شِچ مریض ات نابکاراُم لهک تیم

 کهل ربیم زان تیرخوبعد نالهن سراُم

 ناخوش ات غم تیرسواراُم لهک تیم

 دسگه قین اُم سوڎج مے ملک اند؛ اروطن

 وُز گدایے افتخاراُم لهک تیم

 پادت ښاه یے گرڅه ڎېن یۈد اند مو رد

 عاشقے خُږنۈن دیاراُم لهک تیم

 گرڅه گهرڎد یم ملک هررهنگ پاریس جناو

 حبے وطن وُز شعاراُم لهک تیم

 مو رد نه لۈڤد یۈد اند یم جاه ات جلال

 سٲم خو بابېن کِسپے کاراُم لهک تیم

״اعتباری״ لۈڤ خڎای هرښهب ښۈم

 هرخونهن ملک جان سپاراُم لهک تیم

*****

دلا  در  مجلس   نادان   از   رفتن    نه  رفتن  به

به  گوش جاهلان از حق سخن گفتن، نه گفتن  به

در آن باغیکه  قدر خار و خس  با گل  یکی  باشد

شگفتن  رنگ  رنگ  گلها  در آنجا نا  شگفتن  به

در ایامیکه  احمق  میر  محفل  شد  بدان  ای  دل

به   کنج  خانه   تاریک   تک  و  تنها  نشستن  به

زخوان ممسکان یک لقمه یی نان نوشجان کردن

به  زیر  فقر  و  تنگدستی  صد ها  بار مردن  به

در آن  گلشن  که  زاغان   حاکمان  بلبلان  باشند

یقین    میدان    در   بین    قفس   دایم   تپیدن  به

و  دوستانیکه  با  زخم  زبان  هر دم زنندت  نیش

دلا   تار   رفاقت   تا   ابد   ز  ایشان  گسستن  به

در  آن  شربت  که  آثاری  پر و بال  مگس  باشد

اگر باشد  دوای  مرگ  از خوردن، نه خوردن به

تو   هم  ای  اعتباری  تا   توانی  دل  بدست  آور

بدست   آوردن   دل  از  دعای  شام   و خفتن  به

تاریخ نشر در س.ش.: ۱۹ جنوری ۲۰۱۹

*****

اے ڤِراد مهک مالے دنیا جعم

 مالے دنیا هررهنگ ویز پے دهم

 چِرک دنیا ته څۈند اڤېنه چےدهم

 مهرگ دے یت کار نه یاڎد تو رد یه دِرهم

 شِلَک ٲم یثچ اته شِلَک ته تے ٲم

 کهی سلیمان کهی ملک اجم

 کهی سُهراب، ذال اته رستم

 کهی سردارمصر،کچود حاتم

 کاروان توید اته وزُ ات توگهی ٲم

 شِلَک ٲم یثچ اته شِلَک ته تے ٲم

پېښ ازمٲش پیغمبرېن ېن ڤَد

 پات ښاه یېن…..دلاورېن ېن ڤد

 جهۈان کُشاېن..زورآورېن ېن ڤد

 آخرېن سِت پے بیر ڎاد چے دهم

 شِلَک ٲم یثچ اته شِلَک ته تے ٲم

بعد میداو نه یاڎد یه چیز بکار

 نه..اولاد ته…ږنت…..خسخار

 رِست ازمٲش یه نوم نیک یادگار

 پس یدېت همدیگر دلېن وِښِی ٲم

 شِلَک ٲم یثچ اته شِلَک ته تے ٲم

مم جهۈن تیر یے چهی یے حال تیرنست

 گاه شینتاو گاهے څېمېن خِست

 پئخچ ته رزد ات، خۈم وے جای تیرپِست

 اس قضا گه څه مېݑ گه چے ویهم

 شِلَک ٲم یثچ اته شِلَک ته تے ٲم

اعتبارے رد…لۈد پیر…….خرد

 ازجهۈن رِست یے نام نیک ات بد

 نیکے کِن تا تو نۈم رِست به ابد

 پۈند نیک نۈمے تیر ڎهڎ..قدم

 شِلَک ٲم یثچ اته شِلَک ته تے ٲم

۲ دسمبر ۲۰۱۸، قندهار، مزارجنرال عبدالرازق

*****

خواجه کجا و غم کجا

خواجه کجا وغم کجا

 نالـــــه صبحــــــدم کجا

 ســــینه پر الــم کجا

خواجه کجا وغم کجا

ساقی وساغر شراب

 مطرب با نی و رباب

 یاردوچشم نیمه خواب

 خواجه کجا وغم کجا

دوستان شاد ومست

 باده نیلگون بدست

 رقص کنان به خیزوجست

 خواجه کجا وغم کجا

دشمن شــــرمسارشد

 بال کشید فـــرار شد

 مجلس پنج وچهارشد

 خواجه کجا وغم کجا

غمـــــزه کنان آن نگار

 آمده ازشغــنان دیار

 با دولبان چون انار

 خواجه کجاوغم کجا

(اعتـــــباریـــا) بکوش)

 جام بگیر و باده نوش

 محفل آمده بجـــــوش

 خواجه کجاوغم کجا

۲۲ نومبر ۲۰۱۸

*****

اندربیان حقیقت

افسوس قوم خودکش وبیگانه پروریم

 بادارخویش، برده و مزدور دیگریم

 ازاخوت و برادری در دل نشان نیست

 دربحربغض، کینه و نفرت شناوریم

برکشتن برادر هم کیش و هم زبان

 در ..انتظار …نعره ….الله… اکبریم

 در زیر پای مردم بیگانه سر خمیم

 بالای خویش و قوم جسور و دلاوریم

 اندر شعور ما سخن ازصفر بیش نیست

 اندر شعار شیخ الحدیث و سخنوریم

 وای حسرتا: جمله ازافعال زشت ماست

 امروز سرفگنده و محتاج هر دریم

 راه نفاق و فتنه مجوی (اعتباریا)

هم دین، هم عقیده و با هم برادریم

۱۰ نومبر ۲۰۱۸، سرایش شعر در هلمند

*****

گــــر داور دوارم

 گر احمد مختارم

 گر عالم سردارم

بی خاک وطن هیچم

گرنوح وسلیمانم

 یا یوسف کنعانم

 گر حافظ قرآنم

 بی خاک وطن هیچم

گر رهبر دنیــایم

 گر وارث دارایم

 گرعاقل ودانایم

 بی خاک وطن هیچم

گر رستم دستانم

 گر کاشف کیهانم

 گربلبل خوشخوانم

 بی خاک وطن هیچم

گرصوفی و ملایم

 گرخان و گر آغایم

 گر زاده مـــــــولایم

 بی خاک وطن هیچم

( اعتباری) شغنانم

 از ملک بدخشانم

 تا زنده همیخوانم

 بی خاک وطن هیچم

۳ نومبر ۲۰۱۸

*****

امروز عاقلان همگی در بدر شدند

 ناکس، جهال و راهزنان تاج سر شدند

 شیران با شهامت این مرز و بوم ما

 محتاج هرشغال سگ و گوره خرشدند

 خران لنگ بجای اسپان پیشتاز

 میدان را گرفته و نور بصر شدند

 مردان با لیاقت بانام و با نشان

 تبعید از دیار به ملک دیگر شدند

 فرمانروای مردم و هم حاکمان وقت

 نادان و غافل و غل و آق پدر شدند

 ویران گشت دوکان عطار و گلفروش

 سفال و چوب شکن چنان معتبر شدند

 دزدان چوک صاحب تعمیر ملک و جا

 اهل خرد جملگی از بد بدتر شدند

 عالم نماند و نیمچه ملایان ریش کشال

 منبر نشسته کوردلان راهبر شدند

 صدها جوان مستعد از جور روزگار

 چون اعتباری توته به زیر تبر شدند

۲۰ اکتوبر ۲۰۱۷

*****

ساقی

 کو ڤهر ساقے یے پیک سېن ٲم نُر ٲم باهم څه سحرٲم نِست

 یے دم با همدیگر مېن ٲم نُر ٲم باهم څه سحرٲم نِسـت

 خڎای فهمت مېڤ مو دوستېن سحر که درد ات  وُز اُم ترکه

 کو لهک اک نرگه گرڎېن ٲم نُر ٲم باهم څه سحرٲم نِست

تو ڤهر مطرب رباب ات نهی دے خُږنۈنے مقۈم مٲش رد

 فکث سیڤدېن جمبېن ٲم نُر ٲم باهم څه سحرٲم نِست

 ڎو پیک باهم جَک ٲم ڎهڎ ٲم شعار خوشبختے یے مردم

 سوم یاڎ از شهیدېن ٲم نُر ٲم باهم څه سحرٲم نِست

 یے لهڤ خورد چقچقېن اس عمر یاشے ات اس وے لذت یئد

یے لهڤ اس عشق ورڤېن ٲم نُر ٲم باهم څه سحرٲم نِست

 مے داڎېڅ ٲم غمت غصه قتیر هر جا ره گدود ڤَد

 کو لهک شچ کۈر، څېمېن ٲم نُر ٲم باهم څه سحرٲم نِست

 یو چهی فهمت سحر چهی موږج چهی یست اعتباریا غم مهک

 یے گه اس ساقے نښفېن ٲم نُر ٲم باهم څه سحرٲم نِست

۳ جولای ۲۰۱۸

*****

به لطف خود خدایا،رحم کن برحالت زارم

 مکن بیشر ازین در زنده گی محتاج اغیارم

 چومرغی نیمه بسمل می تپم درخاک وخون یارب

 بگیر دستم الهی مستمندم زیر غمبارم

 ندیدم روی آسایش دمی ازجور این  گردون

 ندانم کار تقدیر است یا از زشت افعالم

 بجز درد و مشقت، محنت و غم دیده پرخون

 نباشد حاصلی دیگر از این دنیای غدارم

 خزان شد از جفای روزگاران نوبهار من

 به یغما برد این باد حوادث جمله آمالم

 در ایام فقیری در سراغم هیچکس نبود

 نباشد.. غیر.. ذات .. پاک.. تو یارب!مددگارم

 ازاین کنجی قفس هرچند؛ امیدی پریدن نیست

 الهی تا نفس باقیست امید از رحمتت دارم

 قلم ازدست بگذار اعتباری ناله کمترکن

 بگو از بد بدتر توبه ، هنوز از غم بدهکارم

۳۱ مارچ ۲۰۱۸

*****

څه وخت یه روزفراپت تا وُز دوادو ارخوخُږنۈن تیم

 هر رهنگ بلبل مغوند اس شوڎ زارند ترگلستۈن تیم

 دسهج قینت کَیَک سڎج اُم مے ملک اند وخت تیداوتیر

 فقط یوسف ته اس زندۈن غم ار ملک کنعان تیم

 فکث یم عیش ونوشت، مالته، ثروت تمند نرڤېد

 مو لهکېت پاڎ ڤیاج ات، کهل شلک وُز ار وے پېتۈن تیم

 څه وخت سۈد آب دانه پر خلاص سٲم اس مے ملک اندیر

 تَک ات، تنها هررهنگ ڎېون اس هر کویت بیه بۈن تیم

 رده چید چښمه یهخ ښڅ تیر عجب درگیل زارم سڎج

 دگرارمۈن نه رِست وم شرشره اند تا شاه کاشۈن تیم

 لپث کیف کیښت ڎیښار شرڤداج زیمبه قدم ڎهداو

 خوشعرېن زمزمه یم وم صدایندت غزلخۈن تیم

 سرطان مئست ښدوود سٲم بهیښت تیزد ازمو یاڎ اندیر

 دے وئښت اُم ڤا وے گلزاراند، دوباره نِست امکۈن تیم

 تماشاچید سفید غَڅېن یے روزسٲم  ته ارڅَږنۈد

 خوقاقمه زئم خو بعد ارپهلوانے ملک روښۈن تیم

 چکر ڎهڎ اُم ویاد تا ڎیرجید نښتیم ته ترښارۈم

 مَرۈب خیداو پے یورښجوند یېل خوخاله جۈن تے مېمۈن تیم

 خڎای دَربار لپݑ غُله مه سٲو اعتباریا نامېڎ

 دعا کِن تا خڎای رحم کِښت مو تیر وُز اس مے زندۈن تیم

 هلمند، ۲۳ مارچ ۲۰۱۸

*****

باز در مشام ما بوی بهار آید همی

 چغ چغ مرغان، نوای آبشار آید همی

 شد مزین باغ ازگل چون کمان هفت رنگ

 ناله بلبل طنین وخوشگوار آید همی

 تازه میگردد دل وجان ازنسیم صبحدم

ازبیابان مشک افشان چون عطار آیدهمی

 ساقی باجام بلورین مطرب باچنگ ورباب

 ذاهدا با جامه ودستار می آید همی

 با خوشحالی مرد دهقان میرود سوی زمین

 نعره چوپان ز دشت و کوهسار آید همی

 همچو لولو قطره باران ببارد ز آسمان

 شرشر آب روان از جویبار آید همی

 بگذشت ایام مجاعت مفلسا مسرورباش

 رحمت بی منتهای کردگار آید همی

 جمله زیروح بازازنو زنده گی آغازکرد

 اعتباری بار دیگر شاهکار آید همی

۱۳ مارچ ۲۰۱۸

غریبی

ای خواجه بنال چونکه به مقصد نرسیدی…ازدست غریبی

 افسوس دمی الفت گردون ندیدی…ازدست غریبی

ایام شبابی تو گذشت با غم و اندوه… بیهوده بهرسو

 یک ثانیه هم طعم خوشی را نچشیدی…ازدست غریبی

 مردم همه در عیش و نشاط اند دریغا….ازمحنت دنیا

 مجنون صفت گوشه عزلت بگذیدی…ازدست غریبی

 گاهی به سراغ و طلب توته یک نان… بردرگه دونان

 صد حرف بد و زشت لهیمان بشنیدی…ازدست غریبی

 چون باد برفت عمر گران مایه ز پیشت…غافل توزخویشت

 این موی سفید آخر به ارزانی خریدی…ازدست غریبی

 فریاد و فغان تو پراگنده شد هر جا….تاگوش ثریا

 حاصل نشد مقصود به هر گوشه دویدی….ازدست غریبی

 بیهوده مکن شکوه تو از حال بدی خویش…ای خواجه کم وبیش

 کو گوش که حرف دل صد پاره شنیدی…ازدست غریبی

۱۱ مارچ ۲۰۱۸

*****

توای غافل زآیت های قرآنی چه میدانی

 مسلمان تهمتی رسم مسلمانی چه میدانی

 عبث شدصرف عمرت درره باطل تومعذوری

 نه ای انسان کامل تو ز انسانی چه میدانی

 نداری آتش عشق زلیخا در دل ای غافل

 بلندی های نرخ ماه کنعانی چه میدانی

 بودص دسایه طفلانه درلوح و ضمیر تو

 بزیر چرخ بازی های پنهانی چه میدانی

 جهان میجنبد ازعلم وهنربا این گران سنگی

 تو ای ذاهد بجز ازریش جنبانی چه میدانی

 دلت صاف است چون آهینه اسکندری اما

 تمیزخوب وزشت ازوضع انسانی چه میدانی

 سیه عارف مکن ازنقش باطل دفتر خودرا

 زبانت گنگ؛ کز ربط سخن دانی چه میدانی

شعر را بعد از مطالعه دیوان عارف سرودم، ۱۰ مارچ ۲۰۱۸