څارنوال زیبا
۰۱/۲۶/۲۰۱۳
ارسالی: دکتور خوش نظر پامیر زاد
هدیه به مادر مهربانم
ز کابل تــــــــــا بدخشــــــــــان می ســـــــرایم ز فیض آبــــــــــاد و شغـنــــــــان می ســـرایم
نهــــــــم این هـــــــــــدیه را بر پــــــــای مادر به قوم هــــــــای بدخشـــــــــان می ســــــرایم
ببـــــــــالم بر خــــــــودم (خـــــــږنوْنې» زادم به پــــــــامیر و به منجـــــــــان می ســـــرایم
ســــــــرایم بــــر مهاجــــــــــر در کـــــــراچی بــــه کانادا و تاجیکســـــــــتان می ســـــــرایم
به لاچیــــــن و به یـــوسف بیک «نبېـــــسم» بـــه یــــــاد بودی نیــــــــاکان می ســــــــرایم
که از «ستهـــــــــج» بیاید بـــــــــوی مــــادر به لاچین صــــــــاحب دیــوان می ســــــــرایم
به ســــــــرچشــــــــمه روم در بازپــــــــــران به بختک و غـــــــــلام جـــــــان می ســـــرایم
ز «اشک حسرتش» پــــــــــر می کشـــــد دل به جیحـــــــونش ز شغـنـــــــان می ســــــرایم
اگــــــر خـــــــوش نظر کـــــــردی به نیمــــده به شیـــــــرین توت و تلخـــــــــان می ســرایم
که دلبـــــــر گـــــــر بگــــــــوید «دلته راشه» به سلطانه و عـزتماه و خوبان می ســــــرایم
به شیوه گـــــــــر روی سرسبــــــــزی بینـــی به خوش قلبی اهــــــــل واخـــــــان می سرایم
به بهشــــــار می روم شیرچـــــــای خــــوردن به میرافگــــــن روشـــــــــان می ســــــــــرایم
به دیهشـــــــار می روم سیــــــر و سیــــــاحت به یــــاد خــــــــدر خنـــــــدان می ســـــــــرایم
که پهستــــېڤ جـــــــای «موم ام» است انگار به استـــــــاد نصرالدین خــــــــان می ســـرایم
بنــــــــــازم بر زور و بــــــــــازوی مهــــــــتر به آن نامـــــــــدار پهـلــــــــــــوان می ســرایم
ز شـــــــــدوج و هنــــرمندان خوشخـــــــــوان به روشـــــــــــان پیر روشـــــــــان می سـرایم
ویـــــــــر دارد با فـــــــرهنــــــــگ مـــــــــردم به «ووڤــــدم» رفته پای کــــــوبان می سرایم
ز «اسپک بازی» و «پیڅ پتچــــید» چی گویم به «شاه مبارک» و «سرتراشان» می سرایم
ثنــــــــا گویم همیــــــــشه پنجـــــتن پـــــــــاک به شــــــاه خاموش و اهــــــل قرآن می سرایم
مـــــــــرادم را بــــــــــــده پـــــــــروردگـــــارا ز فیض شــــــــــاه کاشـــــــــان می ســـــــرایم
به دولت محـــــــــمد جـــــــــوشن از زیــــــــچ به شعــــــــر و ساز غـــــــــاران می ســـــرایم
به «نهــــــــن ام» گـــــــر خوش آید این ابیات ســــــرور اشک چـــــــــو باران می ســـــرایم
ز «لاله» گــــــــــر کنید «زیبا» وطـــــــــن را به عصمت و به شاداب غزلخوان می ســـرایم
بـــــــه دف و غیچـــــک شعـــــرم بخــــــوانید
به شغنان آه به شغنان آه به شغنان می سرایم
