نوروزعلی سهرابی
وصف امام
امام از نـــــــسل پاک مصــطفی است
امام شاهنشه ای فــــــــرمان روا است
به قـــول ســـــــورۀ مــــائده نظر کـن
امام آن هــــــــدیه ی نور خـــدا است
اگـــــــر خــواهـــی بدانی منصبش را
امام بنـنسل خــــویش نور خــدا است
شــــــــوم قـــــربانِ سورۀ نــساء را
اطــاعت از امــــــام قول خــدا است
زقول مــــرتـــضی: انا وجــه الله
امام حبل و وجه “روی” خـــدا است
بنازم ســــــــــــــــورۀ اسرا بنامت
امام در روز محــشر جان فدا است
کنی گــر یک نظـر در آل عمران
امام در اصـــــل ریسمان خدا است
به قـــــــــول خــــاتم پـیامبران بین
امام هـــــــــم پیشوا هم رهنما است
اگر خواهی بــیابی اصل خویش را
امام تأویل گـــری حرف خدا است
نظـــــــــر کــــــن سوی سورۀ بقره
امامت مژده از ســــــوی خدا است
خدا گــــــــفت ای خلیل الله دروان
مقــــــام و منصبت بهری سخا است
زابراهـــــــــــیم نداع سر زد الهی یا
امامـــــت بهر دودمـــــــانم روا است
خدا گفت عهد من بر ظالمان نیست
امامت بهر تو بی انــــــــــــتها است
قلم از وصفت عـــاجز ای امـــــامم
زسهرابی همین چند بیت روا است
۱۱/عقرب/۱۳۹۶ شدوج شغنان بدخشان
*****
کــــــــی رســــــــم با دیده دیــــدار تو
ذات اقـــــــــــــــــدس نام پاک ذات تو
کی رســـم بــینم جــــمالت کــــــردگار
عاشـــقت هســــــتم تر ا پـــــــرورگار
طره اوصـــاف تو عالــــــــم گــریست
معـــنی اکــــمال تو یکــــــــتا گریست
هـــــرچه بــینم روی مخـــــــلوق تـرا
از تو شد این قـــــــــدرت بی ایــنـتها
بس که دیــــــدار تـو دارم آرزوســـت
ذکر از کار تـــــــــو دارم آرزوســــت
بس مشاهید هرچه بـینم از تو است
عزت ذلت به انــــــــصاف تـــواســت
لطـــــف کن پروردگاری بـــــی نـــیاز
ما هـــــــمه با سوی تو دســــت دراز
ما نــــــبودیم و تو بودی لایـــــــموت
اول و آخــــــــــــــــــر حـــــی لایموت
بنده ات نوروزعــــــــــلـــی پرگـــــناه
بهر بخشایش بکـــــــــــــــن مارا رها
هرکه از تو گشت خـسران کرده است
کورچشمان خود پریشان کـــرده است
دیده ها بینا بـــــــــــــــــود از نـور تو
هــــــــــرکه را دانا بود از نــــــور تو
گفت سهــــــــــرابی زبان اعــــــتراف
عاصــــیت را کن قبول بهر طـــــواف
حج بــــــــــــــیت الله مرا مــبرورکن
درج فهــــــرست هالجان ممنون کن
ای خــــــــــــــــــداوند کریم ذوالمنن
دار و نادارم فــــــــــــــدایت جان من
یا الـــــــــهی ایمان دیــــنم کن قوی
بس نجاتم ده از شـــــــــــــرک بری
با دل و جانـــم به احـــــــــکامت بلی
بلکه محــــتاج تو اســت نوروزعلی
دادی با من منـــــصب علــــم و قلم
کن عطا با بــــــــــــنده توفـــــیق قلم
یا الهی دعوت گــــری دیــــــن تو ام
سنت پیامــــــــــــــبری علـــــم تو ام
من نشستم ســــــــــاحل دریای پـــنج
صد تشـــکر از خدا اوصــــــاف گنج
شدوج- شغنان 1396/07/23
تار امید
بیوگرافی مختصرو چند شعر نوروزعلی “سهرابی”
۲۱ حوت ۱۳۹۱
اینجانب نوروزعلی “سهرابی” فرزند سهراب در سال ۱۳۶۴هجری خورشیدی در یک خانواده زراعت پیشه در قریه شدوج ولسوالی شغنان ولایت بدخشان چشم به جهان هستی کشودم. تحصیلات ثانیوی خویش را الی صنف دوازدهم در مکتب لیسه ذکور شدوج به پایان رسانده، در سال ۱۳۸۳ از همان لیسه فراغت خویش را حاصل نمودم. در سال فوق شامل امتحان کانکور گردیدم، خوشبختانه با اخذ ۲۶۰ نمره در رشته زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه ولایت بغلان موفق گردیدم. مدت چهار سال به تحصیلات خویش ادامه دادم، در سال ۱۳۸۷ از دانشگاه فراغت حال نمودم. مدت سه به صفت معلم رسمی در لیسه نسوان معدن عالی شهر پلخمری ایفای وظیفه نمودم و بعد از آن به صفت استاد انگلیسی آذرخش تحت رهنماهی استادان مجرب حفیظ الله خان و ذکریا خان مدت دو سال شاگردان را تدریس نمودم. بناً نظر به شوق علاقه که به تدریس داشتم کورسی را تحت نام امید فردا در ولایت بغلان دایر نمودم و جواز کاری اش را رسماً از وزرات معارف افغانستان بدست آوردم و بیشتر از دو سال بصفت مدیر و (هماهنگ کننده) این وظیفه خیلی ها خطیر را پیش بردم. و نظر به مشکلات خانه و وضیعت اوضاع وقت نتوانستم بیشتر به اولاد وطن خدمت شایسته تری انجام دهم. بازهم هوای خوشگوار وطنم مرا به سوی خویش کشاند و دو باره به دیار خوش منظرم شدوج شغنان زمین رهسپار گردیدم. مدت شش ماه اولاد وطن را رضاکارانه در بخش انگلیسی تدریس نمودم و بعد از اخذ امتحان رقابتی در سال ۱۳۸۹ در دفتر کونسل ولایتی شهزاده کریم آقاخان به صفت مدیر لوجستیک تا اکنون ایفای وظیفه می نمایم.
نظر به مطالعه خدمت رضاکاری از پس منظر تاریخ درس عبرت گرفته وعلاقه بیشتری پیدا نمودم و در بخش ادارهّ طریقه و تعلیمات نظر به لزوم دید اداره به صفت مدیر کمیته کتابخانه ادارهّ طریقه برای بدخشان تعین گردیدم. چون علاقه زیاد به مطالعه دارم و دوست دارم با اهل کتاب همیشه هم صحبت باشم. یگانه چیزیکه فکرم را مستعرق به دنیا شعر وشاعری کرد طبیعت خوش ګوارا و مناظر دلپزیرو اشعار شاعرهای بزرگ بود.
شاگون بهار مبارک
ای نازنین شـــــغنان شـــــاگون تان مـبارک سر خیل خــوب رویان شاگون تان مـبارک
از دامـــــــن تو جــــــانا بـــوی بهار آیـــــد ای ماه گل بدامــــان شاگــــون تان مـبارک
بشـــــنوصدایِ بلــــــبل در شاخ بیدمجـنون ای عاشـقِ غـزل خوان شاگون تان مـبارک
بنشـین مـــــــــــیان گل ها با چــهره دل آرا مانند ماه تابان شاگون تان مـبارک
در اشــــتیاق رویـــــت قلب هـزین زارم تا بیندت خــــرمان شاگون تان مـبارک
با شعله های نازت پــیوسته جان سهراب
پروانه پیش جــانان شـــاگون تان مـبارک
تاریخ نشر در سیمای شغنان: ۲۱ حوت ۱۳۹۱
امروز نسیم زسمـــــــــت شــــــــــــــــــــغنان آمد
بــــــــوی گـــــل باغ، یارخــــــــــندان آمــــــــــــد
رفــــــــــتم به خــــــیال خاطــــــــــــــــرات سابق
در دل هــــــوس وهــــــــــــزار آرمـــان آمـــــــد
اکنون هـــــــــــــــوس و هـــــوای شغنان کــــــــردم
مــــــــــنزل بســـــوی دیارمســــــــــتان کــــــــردم
افــــــــــــــــــتاده به دل داغ و محــــبت بر قلـــــــب
در دل هــــــوسی ز خـــــــــــــوب رویـــــــــان کردم
تاریخ نشر در سیمای شغنان: ۲۱ حوت ۱۳۹۱
۱۱ دلو ۱۳۹۰
در باره فصـــــل بـــــهار
بهار و فصل دهقان خواهد آمد گلِ سنبل به شغنان خواهد آمد
ببین چه فصلِ زرین شگوفـــا برای جمله یاران خواهد آمــــد
تما شا کن به شاخ آن درختان که بلبلِ غزل خوان خواهد آمد
دلم در انتظاری جشن دهقــان برای بزمِ مایان خواهد آمـــــد
شگوفا میشود این میهن مــــا ببینید آبِ باران خواهد آمـــــــد
نظر کن سوی حالِ آن شهیدان که بوی عطر ایشان خواهد آمد
فتادیم فصل ها در انتــــظارش که با یک رنگِ خندان خواهد آمد
گلِ سرخ و سفید هر جا برآمد بمثلِ ماه رویان خواهد آمـــد
همگان عاشق این فصل زیــبا دو روزه مثلِ مهمان خواهد آمد
ببین عشقم دوباره تازه میشــه نوای کبکِ خوشخوان خواهد آمـد
هزاران آرزویم تازه گـــــردد که یارم در گلستان خواهد آمـــــد
کشید” سهرابی”رنج انتظاری که بهری عندلیبان خواهد آمــد
شوم قربان این فصلِ بهاری برای کارِ دهقان خواهد آمــــد
بهار و فصل دهقان خواهد آمد
گلِ سنبل به شغنان خواهد آمد
۲۱ عقرب ۱۳۹۰
معلم
هم رهنما و رهبرطفل ها معلم است روشن گری چراغ به عقبا معلم است
معلم مثال شمع درخشان کند جهان درفکر روزگار و به فردا معلم اســـت
سوزد مدام خرمن هستی خویشتن پرتوفگن چوظلمت شب ها معلم اـسـت
تنخواه او به عایله اش بس نمیکند خونین جگر چولالهً صحرا معلم است
سی روز رانگرو هزار روپـــیه ببین میراث دارو درد هوس ها معلم اســـت
این پول فقط به خرچ کچالو نمیشود عمری نخورده مرغ و مربا معلم اســـت
سهراب به پای تربت استاد سجده داد بعد ازخدا به هر چه توانا معلم است
نازنین شغنان
ای نازنین شغناننوروز تان مبارک ازقلب از دل وجان نوروز تان مــــبارک
بنگر چه بوی زیبا از هر دیار آید ای فخر هم ردیفان نوروز تان مـــــبارک
بشنو صدای بلبل در شاخ بید مجنون ای عاشق غزل خوان نوروز تان مبارک
ازکوهسار صدا زدآن کوگ مست دلها ای باوقار شغنان نوروز تان مـــــــبارک
بنشین مـــــــیان گل هابا چهره دلا را ای گوهری درخشان نوروز تان مـــبارک
بنگر دیار جویبار ســــهراب دلبیقرار ای جان قلب شغنان نوروزتان مـــــبارک
دیگر
اسیری عشق دیرینی تو میشم نازنینــی من فدا ای نام شیرینی تو میشم نازنینی مـــن
مزن حرف از جدائی طاقت دوری ندارم من شکار عشق شیرینی تو میشم نازنینی من
نظر کن سوی چشمانم اشک از هردو میآید غلامی مادر پیر تو میشم نارنینی مـــــــن
مسلمانان بیائید تا بکی در تاریکی باشیم اصولی دین خود آموخته تا یکجان وتن باشیم
نمانیم کس اصولی دین ما برهم زند آخر همه مای ک برادر در کناری همدیگرباشیم
بکوشیم تا بکی ما اینقدر ظلم و ستم بینیم نفاق برکنده تا درزیر صلح یک دست وپاباشیم
بتو میگیم ببین ای نسل نو تا که بشناسی همین راه است بیائید تا به اسلام افتخارباشیم
بیائید دست بر داریم ازاین حرفهای بی معنی حقیقت را یقین دانیم و در یک راه روان باشیم
بیائید نام نیک از خود نشانی تا ابد بانیم که تا آخر در آن دنیای اصلی شادمان باشیم
دلی سهرابی درجوس است ومیگوید تک وتنها
دگر چیزی نمی زیبد بیائید رستگار باشیم
نوروزعلی “سهرابی” زادهً شغنان زمین