زندگینامه مختصرونمونه کلام همایون نوجوان
ارسالی: علی سالک
نویسنده : سید همایون شاه نوجوان
23/6/1392
ثنا وستایش به ذاتیست که آسمان را بیستون وزمین را برای زندگانی بندگانش هموار و عالم حیوانات و نباتات را بمثابه معشیت بندگان خویش پیدا نموده است.
همایون شاه ولد سیداحمد ولدیت سید همایون شاه در سال 1341 درقریه چاسنود علیای ولسوالی شغنان در یک خانواده کم بضاعت تولد گردیده ، پدرش پیشه نیمه دهقانی و نیمه مالداری داشته واز قبیله سادات میباشد.
نام همایون شاه بخاطری بالایش گذاشته شده ، که دو روز قبل از تولد خودش، بابه کلانش که به اسم همایون شاه بود، فوت کرده است، لذا نظر به لزوم دید قبله گاهش اسم شریف اش را به نام بابه کلان اش مسما نموده است .
در سال 1347 شامل مکتب ابتداییه – سه صنفه – قریه چاسنود شده وبعد ازختم ابتداءیه شامل لیسه رحمت شغنان گردیده است. در سال 1361 دوره لیسه را با موفقیت به پایان رسانیده و همزمان اسمش به قرعه با شرف عسکری بروز نموده و عندالموقع به خدمت دوره مکلفیت عسکری سوق گردیده است. موصوف خدمت هر دو دوره (مکلفیت و احتیاط) را به کمال صداقت و وطندوستی به انجام رسانیده است، و بعد از اتمام دوره احتیاط در مزار شریف مسکن گذین میگردد.
بعد از سال 1372 و آغاز جنگهای خانمانسوز و تبه کن مانند هزاران هموطن دیگر مجبور به مهاجرت گردیده و تا کنون که 18 سال از آن روز میگزرد، که در شهر جده عربستان سعودی به سر میبرد.
موصوف متاهل بوده دارای هفت فرزند میباشد.از مدت ده سال بدینسو درکشورعربستان سعودی به صفت رهنمای حج به زأیرین هموطن کمک و یاری میرساند. به ادبیات علاقه خاص داشته واوقات بیکاراش را صرف مطاله تاریخ و ادبیات زبانهای دری وعربی مینماید. موصوف عضوانجمن ادبی سفارت افغانستان دردوبی نیز میباشد.آقای نوجوان به زبانانهای دری، پشتو، اردو، عربی و زبان شغنی تسلط کامل دارد.
نمونه کلام نوجوان
داغ جدایی
ما غریبان از دیار خویشتن بیرون شدیم از همه یاران جدا گشتیم دل پر خون شدیم
دور گشتیم ازهمه یار و تباروخویش ودوست نا علاج و بیچاره زین گردش گردون شدیم
بعضی از مادر جدا گشتیم بعضی از پدر بعضی ازمعشوق دورافتاده چون مجنون شدیم
در فراق دوستان این جگرها گشته چاک دیده گریان سینه بریان دل پر خون شدیم
نه علاج رفتن آنجا نه آمدن نه چارهء وا دریغا ای عزیزان چون بدیم وچون شدیم
چون کبوتر نیست ما را قناتی تا پریم نبود پای دویدن تا از حدود بیرون شدیم
این پریشانی که برما رخ نموده دوستان خواهش تقدیر ما کز طالع واژگون شدیم
گر چه آخر حضرت پروردگار مهربان رحم کرد بر ما، تا عاشق و مفتون شدیم
کی به هرکس شد میسر اینکه برماداد حق شکر الله صاحب این طالع میمون شدیم
ساکن مکه مدینه جده و طایف ریاض مالک ملک و مکان ازهرجهت ممنون شدیم
دولت و دنیای ما را گرچه از ما درربود هر کدام ما به دولتمندی چون قارون شدیم
ای بسا آن مال ملک و دولت وخویش وتبار ماند آنجا و ما از مملکت بیرون شدیم
نو جوان پروای مال وملک و دنیا را مکن
لیکن از داغ جدایی از جگر پر خون شدیم
اشک روان
گردون به اضطراب ز آه و ففان ما بنیاد غم خراب ز اشک روان ما
دایم سواره ایم به پشت سمند یاءس بگرفته است دست تحیر عنان ما
چون عندلیب زار ز گلزار مانده ایم بر شاخ هر درخت غم است آشیان ما
ما هر طرف به گوشه عزلت فتاده ایم اغیار گشت صاحب ملک و مکان ما
دلهای ما ز فرقت یاران کباب شد آنجا چگونه است؟ دل دوستان ما
ای چرخ سفله خوی، خودگوی تابکی ریزد غم فراق، از تن نا توان ما
یارب چه خصلت است که ازناوک قضا هردم رسد جراحت دیگر به جان ما
یارب دعای بنده خود مستجاب کن ای آنکه واقفی تو ز سر نهان ما
از درگهٌ تو می طلبد نوجوان، عدل
روزیکه زیر دست شود حکمران ما
آرزو مند
ای همه شیرین لبان افتاده در بند شما یعنی از جان بندهٌ لعل شکرخند شما
از خرامی دوش دردعوی رعنایی به باغ زیر کرده نیشکر را قامت قند شما
ای قد و رخسار و زلف و ابرو رحمتی یکدل مسکین چه خواهد کرد باچندی شما
گرچه رفت از یادتان،یاد دل غمگین من دور باد از غم الهی، طبع خرسند شما
کی بود از لطف تان بر آرزوی دل رسد
(نو جوان ) بیچاره و آرزو مند شما
یا رب
یا رب دعای خسته دلان مستجاب کن راه نجات بر رخ هر شیخ و شاب کن
ما مبتلای کلفت گرداب حیرتیم از فیض خویش بررخ ما فتحیاب کن
ملک عزیز ماست گرفتار قید ظلم این عسررا به حرمت خودلاعذاب کن
یاران هموطن همه در قید و ظلمتند رحمی به حال زار عزیزان شتاب کن
خصام راه توست به ملک و مکان ما خصام دین خویش به زودی خراب کن
ای ملت عزیز! ز غفلت برار سر قانع مشو به ذلت خود ترک خواب کن
عمریست در مذلت وهم فرقت وطن بگذشت سالها، به سر خود حساب کن
دانی که بود ملت ما صاحب جلال اکنون بیا ز بی نشانیت اجتناب کن
نوجوان اگر چه تو بیچارۀ ولیک
از ظالمان حق، تحریر صد کتاب کن
رباعی
صد شکر که در کعبه رسیدم لبیک تا قبله خود به چشم دیدم لبیک
در وعده لاشریک له، تاغایت صد گل زبهار فیض چیدم لبیک
هر حادثه ء که ازخواهش تقدیر بود از کجروی این فلک پیر بود
هرکس به قضا و قدر ایمان دارد ازمکاری خویش وبیگانه دلگیر بود.
جای بسا افتخار است که امروز یک هموطن عزیز مان درکشورعربستان سعودی به صفت رهنمای حج به زأیرین هموطن کمک و یاری میرساند و مثل آفتاب طلوع نمود و چشم مایان روشن ساخت من افتخار میکنم به همان وطن عزیز مان (شغنان زیبا) که مثل یک مادر دلسوز همۀ فرزندان خود را آموزش و پرورش داد و به همه نقاط جهان در خدمت مردم واگذار نموده که امروز شاید آن هستیم.
رستم لشکری
مبارک باشد ستاره دیگر در آسمان شعر وادبیات وطن طلوع کرد. ما درحالیکه ورود همایون جان را در سیمای شغنان خیرمقدم میگوییم، همکاری متداوم شانرا در امر پخش ونشر سروده های پر احساس که بیشتر از روان واحساس یک مهاجر حکایت میکنند آرزومندیم وخداوند برایش توفیق ودرک بیشتر را عطا فرماید.
نوجو