آهسته آهسته

تویت تهیدت درو نښتید مو جان آهسته آهسته

مویاښکین ار مو پیڂ سهون روان آهسته آهسته

تو یت لهجومو ای بی رحم مودستور باوفا لپ کهم

خو تر پیڂ نهوم ات شهندم پسان آهسته آهسته

لپم ته ژیوج باور که خوپیڂ غل ازمو مه ڎر که

خو رازی دل کنم از نر بیان آهسته آهسته

لپث قینت جگر خونم هه لیلی مه تی مجنونم

تو مس ژیوجښ یه بارث نر وزان آهسته آهسته

نڤشتم از خو راز دل اچیزث مس نسود حاصل

مویت لهجو اته تهیدت گمان آهسته آهسته

مو دل بی ته نکښت طاقت غریبت بینوا (رحمت)

یه شعر از مهش ته خیزند نښان آهسته آهسته

۱۰ اکتوبر ۲۰۱۹

زیبای من بیاکه خرابم، خرابتم

در حسرتی تو بیتو کبابم، خرابتم

بیتو نمیشه ثانیه عمرم بگزرد

هر لحظه لحظه من درعزابم، خرابتم

می ریزد از دو دیده من اشکم ای صنم

در زیر سیل اشک پر آبم، خرابتم

این زندگی اگر که پر از غم شود شود

این بار اگر تراکه که نیابم، خرابتم

کردی خراب و خسته و بیمار این دلم

این هست همه کلام و جوابم، خرابتم

چشمم نظر نکرد جز از آن جبین تو

از آه و ناله ی تو کتابم، خرابتم

در گوش ناشنیده رحمت صدای تو

آخر اگر شنیده بخوابم، خرابتم

زیبای من بیاکه خرابم، خرابتم

در حسرتی تو بیتو کبابم، خرابتم

بیتو نمیشه ثانیه عمرم بگزرد

هر لحظه لحظه من درعزابم، خرابتم

می ریزد از دو دیده من اشکم ای صنم

در زیر سیل اشک پر آبم، خرابتم

این زندگی اگر که پر از غم شود شود

این بار اگر تراکه که نیابم، خرابتم

کردی خراب و خسته و بیمار این دلم

این هست همه کلام و جوابم، خرابتم

چشمم نظر نکرد جز از آن جبین تو

از آه و ناله ی تو کتابم، خرابتم

در گوش ناشنیده رحمت صدای تو

آخر اگر شنیده بخوابم، خرابتم

۱۰ اکتوبر ۲۰۱۹

وی عجب خوشروی خوش کاکل مـویار

دل ته جنبینتاو  قتی یه  کیښت خمـار

یه ته ار پایگه زبینت  ات رقص کیښـت

قص کنــم سهــوم خو انجهڤــــم کــــنار

وی عجب خوش قامت ات خوش ناز یه

دانــــد اڨیـــــن دل ار موسینه بی قــرار

پهند تیم نوست یه یت ات لڤدم تـــروم

نهلـه تــوت بــیزیب نستت مــــور بــکار

یه خــو درگاینـــده نسڂ ات لــوق زنیت

از مــدام اوف چـــود پکهـــل ام انتــظار

تا چسم تــر وم یبــــارث از مــو ڂهــــم

مهڎ مو یاښکین ار مو پڂ سهـون قطــار

از غلـــث شعــرنــــده اوم نامـــث لڤــــم

نهــلــه رحمت بعث مو ات تـه یـه تیـــار

۸ اکتوبر ۲۰۱۹

چیز اڨین نر می بهارنده گل هرجا نه ښکفست

 بلبل هرجاره پریشان ونم ات دل ته ڂرفست

ای مو گل نر کو تو نښتهی تما شا یم ته

یم جوانی ته ڂه نوجست دوباره نه وژفست

۳۰ سپتمبر ۲۰۱۹

خیره ام در چشم خیست حسرتم را درک کن

قبله ام باش عاشقانه … نیت ام را درک کن

ای که رؤیایت دلیل گنگ اعصابم شده

شعر هایم، گریه هایم خلوتم را درک کن

عشق را بر شانه ی اسطوره ها باریده ام

رد اشک نیمه شب بر صورتم را درک کن

غرق آغوشت شدم عریانی ام تسلیم توست

تا ابد می خواهمت این حالتم را درک کن

روزهای بودنم باتو علامت خورده است

تو تقومم بمان و حالتم را درک کن

گرچه نقش منفی ام را خوب ایفا کرده ام

در غزل ها جنبه های مثبتم را درک کن

از قرارم باتو یک. عمر است که آواره ام

لا اقل دلشوره، های ساعتم را درک کن

*****

نوسچم از په وهڎ لهڤ ات یه کو بی خبر نوژهد

یه مو بی وفانر مس یت خو بی سمر نوژهد

مست ته سهت مو دل ات جان یه څه نثت یبار مهمان

نر گه از خبر نست ات ڤاگه بی سمر نوژهد

اوم تیم لپث دلگیر ساف ته سهم غلث از پیر

یه خو دلته هر جایث آخر از مو ڎر نوژهد

از غلث تماشایم کهری اوم کو پیڎایم

یه مو بی خڎای آخر چویه از مو ڎر نوژهد

دایمهم قرار انجفد سهریت مڎار انجڤد

تاقه تاقه بیخوارث بی مو یه چکر نوژهذ

اوم غمند څرفسم از بی ومث وژفسم از

چویه بی‌خبر رحمت آخر از خو ڎر نوژهد

۱۷ اکتوبر ۲۰۱۹

چیز اڤین ایو ایو موزارڎ یه پی ڤرښت

هرطرف بیجامو پهندین پی دڤښت

سد خراب ارمان اته یم آرزو

یم څرنگ دنیا عجب قین سرنوښت

یه یی لهکچو ازمو نر تاقه ترو

چس کبوتر رهنگتی هر جا پی روښت

څاند ته از دلپور خو ڎهم ات ڤاچسم

ازمو څهمینن مویاښکین پی زدښت

ڤا چسم خارت ضعیف سهوم غلٿ

یم مو دل خونت مو ستخوان پی ڤرښت

لڨد ته رحمت از غمت سودای عشق

هم بهښت ات اهمی دوزخ مورد دڨښت

*****

ازم اوم پهندتی نوسچ در انتزارت بیخبر یه تهید

یبارٽ ازمو خیزند چو فرارت بیخبر یه تهید

مو ستخوان پی ڨرښت آخر سهون نر مو یاښکین گیر

موجان لرزه تی ڎود دل بیقرارت بیخبر یه تهید

مودل څاندٽ جریوست کښت مویاڎند ڎیت اته هوم

نه انجڨدم یبار از اوم کنارت بیخبر یه تهید

یه گل باغنده ڨید بلبل مغونم سهریٽ از یت

عجب ویرانی چو نر می دیارت بیخبر یه تهید

نڨد پروای دنیایت عجب بی رح سنگ دل ڨد

مو څهمینر مو یاښکینن قطارت بیخبر یه تهید

خونازینت خو جنبینتاو قطی یه دلربا دل یود

نرم رید اوم غمند از خوار و زارت بیخبر یه تهید

نرم خسته څرنگ تاقه خوروزین تیرمت قینم

مو مهمان یه نه نهست ښهبا مڎرات بیخبر یه تهید

تو لهک رحمت څه تهید یه بیوفا پروای دنیا مهک

نریج عشقنده غهڅ  اند اعتبارت بیخبر یه تهید

*****

دلم را بردی و رفتی که من بایاد میجگم

ولی تاریک دنیایم هماناسخت دلتنگم

مرابازیچه دست مکن ای نازنینی من

که من در راه عشق و عاشقی دل داده یکرنگم

شبی از سوز دل از گوشهی زندان میگویم

همین یک جملهی کوتا نرو از دست از چنگم

اگر بیگانه میرنجد دلم از او ملالی نیست

که من رنجاندهم یک عمر دنیا را به آهنگم

فراموشم مکن ای دوست دورم من از آغوشت

نگیری دست غیر از من که من هم مایه ننگم

نمیدانم چه میدانی بگویم تاتو بشناسی

مرا روشانی میگویند نه از بادم نه از سنگم

*****

قبول سهوم یه یکبار تر مو خیزت بیخبر مه تهی

دوباره می مو ویرانه وریزت بیخبر مه تهی

کو مه لهک از مو ار دریای غم قینت پریشانم

یه بازٽ از مو ونتا مه پریزت بیخبر مه تهی

پریشانت غریبت قین اته خارت زلیلم از

تو از دنیای بی پروا مو تیزت بیخبز مه تهی

تو مم دنیای بی پروا تی پیشه مهکه مغروره

می مرغی دل تو هر جا مه روزیزت بیخبر مه تهی

توهر بهنه تی جنگجالت تو نا گهپٽ ته دعوایه

خوبی عیبٽ په دعوا مه پسیزت بیخبر مه تهی

تو لهک روشانی نر دنیاتی هر چهیٽ مسلمان نست

پیاله پرکه هر جایند بریزت بیخبر مه تهی

دو بیتی

اگه راستث لڤم لپ بی وفایت

عجب بی رحم اته لپ دل شتایت

خرابم ته اڤین چس تر مو حالت

گمان نستت مسلمان بی خڎایت

    *****

مدامم ته اڤین قینت څرفسم

یدم تر ته کنارت ڤا وژفسم

عجب بی طاقت هر ښهبت مڎار از

څه وخت دی ته کناند از ښکفسم

    *****

عجب خوشروئ اته خوش کاکلت تو

مو باغند نر یه دانه یث گلت تو

خو څهمین مهکه ثرمه چنک خو غونجین

اگر نهی  قاتلی می بلبل ات تو

    *****

یه چند روز سوج اچث از ته خبر نست

هه جان که  ترمو خیز نر ته سفر نست

ونم خوڎمنده ته سهوم اگه از

مو دستور عاشق هر جا در به در نست

  *****

یبارث تر مو غاو ید ته صدا یت

مویاښکین از مو څهمین ار پرا یت

موجان لرزه تی ڎود ات دل درمتا

نفس نښتوید اته بعدت زبا یت

     *****

ڎر از ار مو دل ای جان نفس نست

به غیر از ته مونه تر غهڅ عوس نست

کو مه لهک از مو تاقه تر بیابان

ڎر از ته یم جهان کهم از قفس نست

*****

ای جان ڎر از ته یم     لپ بی خبر از ته یم

نستت مو کنارنده     ژیوجم نظر از ته یم

*****

بی ته مو نفس لپ گیر    سهوم  ار فقس از پیر

بعدت  اگه پئڎا سد   مهک تر موعوس سد دیر

*****

لپ مست خرابم از   غل جور خو ربابم از

هرڅاند ته پشیوم خو    ته ڎوم تی گبابم از

*****

فهمم ته خوش اخلاقت     باریک ات عجب قاقت

غهڅین     میانه یند     ایوث مو گمان تاق ات

*****

ته ڎوم تی روانم سد     سیر از می خو جانم سد

نر بی خبرث ای جان     رسوای    جهانم     سد

*****

توتت مو کنارند نست     یا گل مو بهارند نست

مه لهک یه نث ساقی      تاقه مو شعارند نست

*****

یک باره خورازهم مهش   خوب مست خوسازهم مهش

جورم    خو   زغامینت    خوږنانی   نوازهم    مهش

*****

تیره ما باران ته مهش یاڎین فریوت

خاطرات زندگی یاښکین رزینت

وقتی تاقه یم تویت نست ار موخیز

مهش سوالین بی جوابث لهمی مینت

وی عجب بی رحم بد قولت تو ڤد

دیر سود اما خوب از ته یم وزینت

منتظر از نر اشاره ترمو کیښت

یه اشاره جایتی څهمین تر مو پینت

یه خو عشقند از مو مجنون رهنگ تی نر

در به در کوهت بیان ارد دوینت

یه ته ښرمنده نه سهت څاندا به ناز

از چسم یک باره نوجست ات اښینت

مه سه (رحمت) نر خفه از دست وم

څاند گه آخر یه خو عشقندث نوینت

*****

مو دل نر ار مو سینه در پڎد تایدت مو جانانه

نر هر چهی از مو وینت ات ڤاته لوڤین چس می دیوانه

نه فهمین از مو وز عاشق تو جهت ار چاره سرگرڎان

نه دریا رید اته پښته نه گلزار ات نه ویرانه

مدام مستانه وار کفتر مغون گلزار درونم ڤود

تویت چود نر مو سرگرڎۈن ڎرت ویڎد از مو کاشانه

تویت لهکچود مو نر تاقه می دنیا غمند افسوس

نفهمم توت چدوم جایند چدوم پهلینده سامانا

مو زارڎ ثود ارمو سینه شمع رهنگتیر نست مو یوښکېن گیر

نفهمم یه مو خوشروئک چدوم شمع اند وی پروانه

چیسم بیگانه وار ڎر ڎر خو زئزد یه بی وفا از مو

کو چیز رد نر می دوره غهڅ خو مجنون لوڤد بیگانه

تو عشقند نر تر هر جا وز څه سهوم چیس مو بیمارم

تویت چود (رحمت) اند وی زندگی هرجاره افسانه

*****

که یه تهیم ار مو روشان گل اته بهار نر سود

سینه ات فصل زمستان فوکه جا تیار نر سد

چښمه یین اته په پښته فوکه جا قطار سڤزه

دی اڤین بلبل خوش خوان مست اته خمار نرسد

سهوم هرجاری تماشا ڎوست مه ڎوست لب لب دریا

راستث لڤم مو روشان فوکث آبشار نرسد

گل ښکفچ ار فوکه باغین وهڎ ته عاشق فوکه داغین

خوشی کیښت بلبل خوش خوان وی زقښ قرار نر سد

فوکه جا ول ول دریا یه کنهم مو تو تماشا

یم یه وخت اته یه دوران خوشی بیشمار نر سد

یه گل ات گلین میانه ایوکث توت مو نښانه

ته اقینم از پریشان ید مو افتخار نر سد

کویه سهوم په یه چښمه ای مو گل ای مو فرښته

ید مونه ایوکث امان یم مو دل قرار نر سد

فوکه جا نر مو سوالین ڤاگه تیزث مو ملالین

فوکه جا مردم ویران لپ بیشمار نر سد

عاشقینن فوکه جا قین بین مف مردم بی دین

یا نریت اچث مسلمان ید فوکث تیار نرسد

نور بهار اته گل هر جا یه کنهم موتو تماشا

فکه جا گل ات گلستان بلبل انتظار نر سد

نر یه جایرد گه وفا مهک از وطن خو دل جدا مهک

ڤاگه لڤد (رحمت) (روشان) ید فوکث شعار نر سد

*****

رفتم به سیل دیدن روشان نازنین

فصل بهار موسم نیکان را ببین

حیف است ای وطن ز نظر دور مانده‌ی

وادی و دشت و کوه بیابان را ببین

من سجده میکنم به خاک تو ای وطن

زیستن به خاک پاک دلیران را ببین

تا زنده هم سر به فداهی تو مانده هم

یک پارچه گی مردم روشان را ببین

ای قوم با همت فدایی شما دلم

هر پهلوان نشسته به میدان را ببین

لطف و کرم به پای دلیران این وطن

از هر طرف چک چک دهقان را ببین

از باغ سبزه و گل و از کوه آبشار

امروز نسیم فصل بهاران را ببین

هر پیر تا جوان همه دسته‌ی گل اند

در باغ این همه لب خندان را ببین

صلح است در مکان من و عشق بلبل است

ای دوست بیا که خنده طفلان را ببین

یک مذهب و شهامت و ناموس در وطن

یارب به لطف خویش ایمان را ببین

ای زاد گاه و مادر و ایمان و دین من

از دل فغان (رحمت) ( روشان) را ببین

*****

راز دل گفتن خطا است و نگفتن مشکل است

رفتن از پیشت گنا هست و نگفتن مشکل است

حرف دل در سینه من مثل گل کاشانه کرد

وقت دیدن آمد ای جانم ندیدن مشکل است

من اگر گویم ز دوری بی تو خام است زندگی

شب اگر آیی به خابم خاب دیدن مشکل است

تازه در عشق تو پابر جاده دل مانده هم

ای امیدی زندگی پیشت رسیدن مشکل است

ای نسیمی زندگی بس دگر دلبستگی

نام دل هم شیشه است و دل بریدن مشکل است

لیلی از دیوانگی عاشقش بیگانه شد

یک نظر گن اشک عاشق هم چکیدن مشکل است

این گلم تازه به دنیای گلستان آمده

بی قفس بلبل ز باغ او کشیدن مشکل است

هر سری موی ترا من شانه میکردم ولی

عاقبت دیدم که مویت شانه کردن مشکل است

همچو حسن گل دو چشمانی که داری نازنین

نرگس چشمان مست تو خریدن مشکل است

تا به کی گویم که (رحمت) در غمت دیوانه وار

از تو ای زیبای روشان دل بریدن مشکل است

*****

څاند تی ته تعریف کنم آواز نست

خهږ اته خوشروئ ته انداز نست

توت دی تهید بی قافیه رید یم موشعر

څاند چسم تر مم خو شعر یم ساز نست

نر یه باغند ویښچنم کفتر مغون

دل زیوښچت بی تفث پرواز وست

ای مو آرمان ات امیڎت آرزو

ته جنو خوش کاکل ار درواز نست

دایم ار غهڅین میانه ته چسم

ته جنو خوش قامت ات خوش ناز نست

ڤاگه ته تعریف کنم از سوز دل

راز دل لڤدا یدت پرداز نست

بی خبر توت از مو حالت نر ترو

ته جنو بی پاس اته گول باز نست

تر ایار (رحمت) دگر مه لڤ اچیز

زارڎ ڤرندوج لپ سوجت امراض نست

*****

تیره ما باران ته ڎیت ات تر مو غاو یڎد وی صدا

نر ژنیج پی نیست فدکث جا یم زمانه سد شتا

دایمم گهرمنده هرجا ڎوست مه ڎوست انجوڤد اته

یم څرهنگ ن فصلت فوکث موجود زنده یر بلا

پهرک سود زیردت چسم هرجا درختین قاق زار

آخر ار پهرکت درخت موت از مویارت چو جدا

تیر سود یه فصل گل سایه په بیر مهشم څه نهست

قاگه خسته یت مو چو ای تیره ما ای تیره ما

دایم هرجاین بهارت بلبل ات گل مستی چو

گل زیوښت ات بلبل آرواره اته هرجا گدا

یم زمانه زیښت اته (رحمت) نڤشت ات فکر کیښت

یا که لپ خسته سوجت یا وی دل ار ته خیز یتا

*****

اوف خو څهمین یه غلث ثرمه کیښت

دل خو جنبینتا قطی زنده کیښت

یه کمان ابر کږک غونجت ات به زیب

صد جوان نر عاشقت بنده کیښت

سهریث ار باغ سهوم سر دچار

صد اشاره یه به ناز تر ته کیښت

یه قدم زیزد ات مو دل رهوزدا تی ڎیت

می مو ستخوان ات مو دل نرمه کیښت

میست مغون صورت اومه یه لپ به زیب

از ڎرند روښنهی اته جلوه کیښت

یه ته نوجیست از ته وم ڎهڎم کله

دل څرفست ات یم مو جان لرزه کیښت

خهفسم ار باغ از ڎرند یه ڎیت خره

ڤا مو نای قاقت مو دل تښنه کیښت

یه څه فهمت از بیقرارت منتظر

چیز اڤین (رحمت) غلث خسته کیښت