وطن شاه قایم

سرورو سردارعالم شاه شاهان مــادراست
پاسدار دولـــــــت شاه تگینان مـــادر است
دروفاوعهدوبخشش نیست چون اودرجهان
صاحب نازو وقاروشوکت وشان مادراست
زانکـــــه اومی پـــروراند مردمیدان ونسب
افسر پیغمبری قـــــومی مسلمان مادر است
گرچـــه اودرآفـــریـــدن امرحــــق آرد بجا
درمسیری زنده گی دارو ودرمان مادر است
آنچه گفتند آدمی در اصل خــود بــــوزین بود
پاسدار حکمــــت حــــوای دوران مادر است
گرچه قایم در اموری زنــده گی کاری نکرد
سرنوشت من بــدستی جان جانان مادر است
24/3/94

هرڅاند څـــه یدم موند توقطیر کار نټ یکیدند
ازدست تــــوم از زنده گــــی بیزار نټ اکیدند
هر څانــــد تو ونـــــم ژاز مـــــدامت نه ادب ید
هرمیټ یدومت نست دګه موند کارنټ اکیدند
یکدانـــد تـــو ادب فـــود نه سلامت نه محبت
از دسگـــه بــــه ښرموم دگـــه بیزار نټ اکیدند
کوه ندهت تو نه نخچیر وزم څن قطی ږیو داج
ازښاج خـــو جان ژازپه کــــــوهسار نټ اکیدند
هرڅاند څه یدم داند که ته مـردم موته ڎید گهپ
ازمات تـــــومـــدام ڎرت وزم خـــــــوار نټ اکیدند
یکدس څـــه ڤد امـــکان جــدا سهم خــــو تیم وز
هــــر وخـــت ته څهتیم نست حق آزار نټ اکیدند
بعــد از دمو تیداو گه تـــــو چید جـــــــای نماز ڤید
هــــرگز تــــه نښایـم کــنم انــــــکار نټ اکـــــیدند
هـــرڅانـــد تــه څه ڤیــــم رهمجت خیل قــــــراره
قایم دخــــو کارنـــــد لپټ هـــــوښیار نټ اکـــــیدند

Jun 08, 2015

سرباز ایـــن وطن همگی دیده گان مـــن
نام ونــشان وهستی وجان وجهان مـــن
هــــرروزوشب به سنگرودرشهرودردیار
پاســـدار سرزمین وسرو ملک وجان من
عمریست دیده ام که سروجان خویش داد
اولاد ایــن وطن هـــمگی در زمـــان من
هــر رهــبران خایــین وایــن مــلت غیور
آن یک فــرو شدو دیگـــری پا سبــان مــن
چندیست سرزمـــین مــن اندر میــان خــون
درخـــون تپیده شد هــمگی ایـــن و آن مـــن
هـــرچـــند گفـــتم وبــنوشتم سخن فــــــزون
آری رسد بگــــوش هـــمه ایـــن فغان مــــن
قایم بگــــوکه دشمن بــــد خــواه شــود ذلیل
آخــر بــمانـــد ایـــن هـــمه نام و نشان مــــن

Jun 7, 2015

از شهردلم ای شۀ خوبان به چه رفتی
بنمود مرا سو خته بر یان به چه رفتی
آن لحظۀ دیدار چـــــــــنان دل بربودی
دل از برمن برد و پنهان به چه رفتی
از نور تو شد دیده جهان بین و منور
وز رفتنت عالم چو شبستان به چه رفتی
آواره بکوه یی تو بـــــگردم چو غزالان
ازشام وصالم مۀ شغنان بــه چه رفـــــتی
دیوانه شدم از غـــــــمت ای شاه تگینان
ای اهل ادب زیـــب دبـستان به چه رفتی
از عشق تـــــــو شوروشرر اندر دلم افتاد
زین گلشنم ای سنبل و ریحان به چه رفتی
مـــن جـــان زخدا خواستم م بنده گی یی تو
چشمم به ثنا یت شده گــــریان به چه رفتی
هــرجا که تـــویی قـــــبلۀ قایم بـــــود آـنجا
بخشید تــــــو جا ن و دم ایمان به چه رفتی

Jun 6, 2015

اینکه داشتی آرزویی خدمتی این سرزمین
مهراین میهن چنان چون جان داشتی آفرین
بــادلی پاکــیزه رفتی خد متی خاکــت کنی
دشمنی دیــرینه ای بوزینه سان اندر کمین
ای خدا یـــا شرع ایــن نا آدمی را تیره کن
با همه افکار شومش نیست کن رویی زمین
این عجا یب ملتی مغروروفــرعـونی صفت
گشته اند یکسر همه با نسل شیطان همقرین
روی دنیا را جهنم کرده اند از کار خویش
بهر قــتل بــنده گان دارند یک عزم متین
سرزمینی من زخون طفلکان رنگین گشت
این شهاد از کجا آمـــد بــرایی اهــل کــیــن
در دریدن ذات گرگ اند از وفاداری مپرس
قایم از ایـــن نسل بد پرهیز کن دوری گزین
15/3/94

ای که میــــری ومـــرا در کنج زندان افگنی
همچوگندم با نمـــــک در دیگ بریان افگنی
جان را بی تــــو نشاید زیستن با چشم تر
روح وجان باتو یکی وجسم بی جان افگنی
منکه چون پروانه سان دیوا نه یی نوری توام
وز شمع رویــــت مرا اندر شبستان افگـــــنی
آنکه با مژگان زدی در سینه صد تیری خدنگ
وین عجب مجـــرح تنم در روی میدان افگـــنی
عمــــر شد در آرزویـــت خانــــۀ دل شد خراب
چون روا داری مـــرا در نـــــار سوزان افگــنی
از هــمه اول نفــــسهای مرا بــر گـیـــــــرو رو
بهتــــر است زانکــــه مرا درنـــار سوزان افگنی
یکــدمی تاب فـراقی سا یه یی زلــف تـو نــیست
این عـدالـت شد کــه قایم را بدیــن سان افگــنی
14/3/94

ای افسر خوش بــــیان میهن
زیبندۀ ایــــن نـــــشان میهن
این جامه بـــــه قامت تو زیبد
سر دفــــــتر پاسبـــان میهن
وصفی تـــو به هر دهن نگجد
هستی همه پا سبــــان میهن
در هر نفسم تویی که هستی
پا سخ دهی دشمــــنان میهن
درهر قدمی تو افتخار است
حک گشته به استخوان میهن
این تاج زریــــــن سرزمینم
زیبـــــندۀ بــــا زوان میهن
قایم سخن تو چرب وشیرین
سر صدقۀ پاسبــــــان میهن
13/3/94

عجب خوش روی اته سرسبـــز ویاد ید
دسوم چوښت ترد څیمین نــــور یاد ید
عجب ملکت عجب مخلوق فوکټ خوب
مو خوږنان خوب فـــوکټ داندټ زیاد ید
توچس سفځه څرهنگ پا ک ات بلند سوڎج
تما شا کن تــــو عمر مس کښت زیاد ید
فوکټ مردم خو کار کښتت خو درس ښاید
مه دنیــــا تــیـــر عجب ملک ای فراد ید
لپــــټ آدم ازیــــدند علـــــــم یاڎ چوږج
عـــــدیم چس تا په پـــــیکار کهجه یاد ید
وزم یــــکدس د ژیـــوج دا یم تما شام
دجـــهت قایم تو چس صاحب سواد ید

Jun 2, 2015

زیب جهان وخانه وکاشانه کودک است
آرمان و آرزو همه خانه کودک است
شاه وگدا هــــمه به همین دل ببسته اند
در نزد آدمین همه در دانه کودک است
سرما یه یی امـــید همه زنده جان بدان
آینده ساز جـــــادۀ ویرانه کودک است
آری پزشک وعاقل ومهمار سرزمین
شاه جهان و افسر یکدا نه کودک است
قایم بسی بناز بـــه ایــــن اسم بی بدیل
زیرا تورا همه دل و دلخا نه کودک است

Jun 2, 2015

کرده دل صد پاره مژگانت گریــــزانی چرا
قامتم خــم کرده زلفانت گـــریــزانی چرا
یک نفس تاب فراقی سایی زلف تو نیست
سوخت جانم مهر چشما نت گریزانی چرا
دل بــدام افگـندن ودرآتش غــم سو ختن
رسم تو ایــــن سر بقربانت گـــریزانی چرا
قامتت چون سرو هستی زینت هربوستان
صرقه بر موی پریشانت گــــــریــــزانی چرا
من اثیری جعد مشکینت تویی صاحب جمال
هـــر چه خواهی دل بفر مانت چریزانی چرا
رنگ زردم را همی بینی مکــــــن بیگا نگی
بین که من دایـــــــم در ارمانت گریزانی چرا
قایم از عشقت بسی سوزد بخود پروانه سان
بعد ازیـــنم دست و دامانت گـــــریــزانی چرا
10/3/94

ای وطن حیفت مکانی هر دژان گردیده یی
ای تــو پاکی وبنام نا کسان گـــــــردیده یی
همچو شیری مادران بر تو نیاز مندیم و بس
وی عجب برما بسی نا مهر بان گر دیده یی
دشمن دونت بسی در وا زۀ دا نـــــش ببست
بوستــــان یکسر بخشکید نا توان گر دیده یی
شد کــــجا گلبته هــــــــای با شکوه یی کابلت
غرق در خــــون جوا نان لاله سان گر دیده یی
ای وطن از آن کیستی؟ تـــــــا بدان کی میرسی
کی زگرگان وزقن بــــــــودی از آن گر دیده یی
صاحبان علم و دانش از تـــــــــو دل بر کنده اند
ای دریــــــغا لعـــبت از این و آن گــــر دیده یی
هر یـــکی از وحشیان اندر تــــو میگردند فــزون
بهر قایم همچو زنـــدان در جهان گــــــردیده یی

May 30, 2015

ای دلبری فــــــرخ سیر چون لاله پر خونی چرا
شیرین تر از شهدو شکر در خانه معزونی چرا
ای شاه شهر حوریان وصفی تو شد وردی زیان
در آسمانی چـــــون قـــمر بر جلوه افزونی چرا
ای نا زنینی گل بـــدن ای گل تــــویی یا پیرهن
از شرح وصفت عــــاجـــزم ازجمله موزونی چرا
لب همچولعل شهر دل زلفت چو سنبل هر طرف
رخ همچو خورشیدوکمر گل غنچه بی چونی چرا
خود بسانی کبک مستی محو فـــریاد هـــای خود
دل زعشقت شد کباب از دیــــده بــــــــیرونی چرا
جعد شب گــــونــت بـسی آلوده یی مشکی ختن
دل ربـــــایی بــــانفس یـــکباره گلگونــــــــی چرا
گل بــسانی تـــــــو کجا دربـــــــو ستـان دارد رقم
قایم شوریده کی پــــرسی جگــــــر خـــونی چـرا؟
May 30, 2015

May 29, 2015

بــــــجان اندر وفـــایـــــت پایدارم ازبرم رفتی
زعـــــشقت سوختم دل بیـــــقرارم ازبرم رفتی
بــــــهاری عمرشد درآرزویـــــــت خانه ویرانم
نه روز آرام هــــــمه شب زنده دارم ازبرم رفتی
زشرح وصل ای جانان سخن درسینه خواهی داشت
یـکا یــــک آن هــــــمه را پاسدارم از برم رفتی
نفس در سینــــــــه دست ازدامنی تو برنخواهم داشت
هــــمه شـــــب ازفراقـــت ناله دارم ازبــــرم رفتی
دعـــــای قـــــلب مسکینم ثـــــواب کل عــــــالم دان
زدل انــــــدر قدومــــــت جان نثـــــــارم از بــرم رفتی
زهجرانت هـمـــیشه قایم هــــردم خون دل خورداست
به عهــــد خود هــمــیشه استــــوارم ازبـــــــرم رفتی
22/7/1394

مدام تورد چهی دعا کښت غیر نهن جان
خوجان تورد چهی فدا کښت غیر نهن جان
اگر نیـــودت رخیڅ هرغوک درونه
خو خوڎ مین چهی تباه کښت غیر نهن جان
تویت ست بـــــازی تر باغت خوراک خید
فوکټ جای چهی صدا کښت غیر نهن جان
روانــت ست په مکتب خیر چه پلچید
خوراک تورد چهی شتا کَت غیر نهن جان
څه سوتــت پاڅ روان تا ښام تنگیڅ
فوکټ روز چهی دعا کښت غیر نهن جان
څه چــودت بازی ڎادت ښڅ درون خو
توپوښاک چهی صفا کښت غیر نهن جان
تویت تــوید قایم از نهن خیځ لپټ ڎهر
غلټ چهی تورد دعا کښت غیر نهن جان

May 24, 2015

مدام تورد چهی دعا کښت غیر نهن جان
خوجان تورد چهی فدا کښت غیر نهن جان
اگر نیــودت رخیڅ هرغوک درونه
خو خوڎ مین چهی تباه کښت غیر نهن جان
تویت ست بـــــازی تر باغت خوراک خید
فوکټ جای چهی صدا کښت غیر نهن جان
روانــت ست په مکتب خیر چه پلچید
خوراک تورد چهی شتا کَت غیر نهن جان
څه سوتــت پاڅ روان تا ښام تنگیڅ
فوکټ روز چهی دعا کښت غیر نهن جان
څه چــودت بازی ڎادت ښڅ درون خو
توپوښاک چهی صفا کښت غیر نهن جان
تویت تــوید قایم از نهن خیځ لپټ ڎهر
غلټ چهی تورد دعا کښت غیر نهن جان
3/3/94

زمونهد دیر پرارمان غیر نهن چهی
همیښه تورد نگهبان غیر نهن چهی
اگرسوتت مریض داندټ توجهت نود
توجهت ڎان رهنگت بریان غیرنهن چهی
روان سهوت توچاست از چید دشیدتیر
توچس دس نور به ایمان غیرنهن چهی
همیښه تورد دعا کښتت خذای لوڤد
توجهت یاڎکښت خڎای جان غیرنهن چهی
اگــر داند ڎ هر ڤیه ازوم پــراندیر
تو وینتاو جهت پرارمان غیر نهن چهی
حقهقت لوڤد قایم از دلــــت جان
تودلسو هــــــردخوږ نان غیرنهن چهی
2/3/94

تومیدا نمیدانی؟
تویی در شهر دل سلطان
توهستی ماه مهرویان
توهستی زینت بوستان
شده دل از غمت بریان
تومیدانی نمیدانی؟
توبر حوران تاج سر
تویی شهنشاه هفت کشور
تویی بنشسه در دفتر
ومن استاده ام بردر
تومیدانی نمیدانی؟
توبردعقل وهوش ازسر
فتادم زار در بستر
تن من سوخت وشد اخگر
ندارم زنده گی دیگر
تو میدانی نمیدانی؟
به زلفت کرد زنجیرم
به مژگانت زدی تیرم
بیا اکنون که دلگیرم
جگرصد پاره می میرم
تو میدانی نمیدانی؟
شنوای یار دلسوزم
صدایی درد پرسوزم
زدی تیری جگردوزم
من ازعشقی تو می سوزم
تومیدانی نمیدانی؟
تورفتی از برم دایم
اگرگویم توراظالم
نمیخواهد چنین قایم
تویی درکار خود عالم
تومیدانی نمیدانی؟
May 21, 2015

فرخنده

فرخند خواهرم به شهادت رسیدو رفت
ازابجدو هوز بـــــه قرآت رسیدو رفت
او ازاول به درس قرآن این کتاب حق
دل بسته بو دتابه قناعـــت رسیدو رفت
اوطفل بیگناه که کتا ب خدا بخواند
آخر به آرزوی سعادت رسیدو رفت
این دشمنان دین که زدین ساختن بلا
ازدست آن سگان به هلاکت رسیدو رفت
آن بی نظیردهرکه خواستی رهی خدا (ج)
آخرز ناخدا به ملامت رسیدو رفت
آنیکه درپی هدفی دین خویش بود
آخربه نام پاک شهادت رسیدورفت
سینا اگرچه علم طبابت فزون داشت
ناصرحکیم سرش به سلامت کشید و رفت
قــایـــم چرا؟ زکردۀ دونــان گریـــستی
تنها نبوده او به شقاوت رسید ورفت
6/1/94

از پی منصب مرو نزد کسان خوارت مکن
گر رسیدی برمرادی خود جهان غارت مکن
گرچه در عصرو زمان ما همین آدم گریست
هرچه از حد بگزرد رسوا شود عادت مکن
گرچه خود دانسته یی هم ازرسول الله خویش
پیروی پیغمبری زین بیشتر زارت مـــکن
سا لــها دید م تـــورا اند پی ملکی وجا ه
دیگران رفتند و خواهی رفت پس بارت مکن
پس چه شد شرم و حیا چون اشک شد از دیده گان
گرچه کردی سالها دانسته این با رت مکن
قایم این راز عیان تاچند گویی بر خران
هر که داند روزه گاری خویش آزارت مکن

May 20, 2015

تاجکان خورشید رویی سر زمین گردیده اند
بهر انگشتر بسانی یک نگین گــــردیده اند
درصداقت همچو مومن برعدالت پـــاسبان
در نزاکت صاحب فهم زرین گــــردیده اند
درکمال دوستی همچون غزالان کوه به کوه
دروطن دوستی زهر کس بهترین گردیده اند
تاجکستان افتخار ماست لیک ازما جدااست
درورا یی رود آموهم قرین گردیــده اند
ظلم واستبداد تا ریخ ازکجا پی ریـــزی شد
سوختن ما را وخود صاحب زمین گردیده اند
این چه تقدیری که برما ساحـــر بوزینه کرد
درلب دریا همه رنج آفرین گــــردیده اند
قایم آ برخیزو کاری کن که خور شیدی دمید
تا جکان اندر هنر سحر آفرین گــــردیده اند

May 19, 2015

نام مادر در جهانی مادران مادر بود
در جـــهنم نام مادر روی خاکستر بود
مامیـــان جاهلانی دهر بی ربط آمدیم
مادراندراین وطن افگاربال و پر بود
آن یــــکی را میزنند در آتش دیوانگی
وان دگر در زیر سنگ ناکسان پرپر بود
من نمیدانم چنین مردانگی ها ازکجا ست
هریــــکی برجان مادر زا هنی خنجر بود
به همان باشد که من ازین سخن سربر زنم
ورنه جانی من همی سوزدکه جان مادر بود
ای خداوند تابکی اندر صف این جاهلان
دیگری آید که بدتراز پی دیــگر بود
سرزمینی من جهنم قایم از اعمال شوم
گشته بهر مادران کی جای بر ما در بود
22/2/94

ناصرخسرو طبیب درد ودرمان منست
ناصر خسرو حریفی دشمنی جان منست
ناصرخسرو حکیم وصاحب علم و فن است
پیروی پیغمبرو شمع شبــستــان منست
گر نبودی خسروا من از کجا دانـــم که دین
گفت ناصر این چنین قــــــرآن ایمان منست
راه نیکو را به مــــن تعلیم داد و تا ابد
گام بر جا مانـــدم ازلطف سلطان منست
راه ظاهر را به باطن آنــــچنان معلوم کرد
رفتنم در راه اوبس شوکت و شان منست
ای چه خوش گفتیکه ظاهررا زباطن باز دان
کار نیکو کن که از اوصاف قـــرآن منست
من چگویم قایم کردار این صاحب کـــــمال
جان دهم در راه ناصر عهدو پیمان منست

May 11, 2015

زیب وزینت کشور سرزمین شغنان است
سرزمین علم پرور سرزمین شغنان است
ازتعصب است بیرون دانش اند او افزون
زیب مکتب و دفتر سر زمین شغنان است
19/2/94

سرزمینی من بــــدست نا کسان افتاده است
سرنوشت زنده گی مان درگمان افتاده است
آنکه با وحشت تمام سرزمینم را بسوخت
از قضا این میهنم در دست آن افتاده است
ملت بیچاره سالها است که در خون می تپد
هر زمان این ملتم در دست شان افتاده است
ای خداوندا چه سازم از برایی ایــــــــن جفا
سال سی بگزشت ازاین اندرمیان افتاده است
این وطن را می فروشندوازآن پس میخرند
این سند اکنون بدستی این وآن افتاده است
هرزمانش داو طلب اندرخرید اش انگلیس
مردمی بیچاره ای ما در فغان افتاده است
قایم این شرمنده گی را تابکی با خویش برد
پس زبان پارسی هم در گمان افتاده است
18/2/94

خوږنان فوکه جا گلت گلـــستان شچ سوڎج
لپ ڎهر ازمند شتا ت زمستان شچ سوڎج
فوک وهذ ڤه روان ښڅت فوکټ جا سڤڅه
لاله فوکه جا ښکفچ پـــــریشان شچ سوڎج
هر سحر تــــو کښت اگه خو مستند زریځ
سیزد گل فو که جا ښکفچت ارزان شچ سوڎج
یکبار څه چسه تو هرد چار باغ ید عجب
گل رهنگت ښکفچ فوکټ چاغان شچ سوڎج
نخچیر ګوجکین وکوه در رون مستی کنین
هرچهی ازمند څه تویج پښیمان شچ سوڎج
بلبل همه جا خو جـــای انجوڤج یم ارد
قایم ازمــــند ڎرت پرارمــــان شچ سوڎج
17/2/94

هشت ثور ضامن برباد یی این کشور ما است
هشت ثور ضامن بیکاریی هر افسر ما است
هشت ثور آمدو قانون به دل خاک گریخت
هشت ثور ضامن افگاریی هر کار گرما است
هشت ثور آمد وحـشت بــه دل مروم زد
هشت ثور ضامن کشتار صد ها خواهر ما است
هشت ثور آمدو اردو هــــمگی پـــاشان شد
هشت ثور ضامن تـــــاراج صدها خنجر ما است
هشت ثور آمدوبــربـــــست درمــکــــتب شهر
هشت ثور ضامن بر بادیی هر عسکر ما است
هشت ثور آمدوانــصاف از این شهر رمــید
هشت ثور ضامن تـــاراج همه دفــــتر ما است
وای از آنیکه به کردار خود اش قایـل نیست
هشت ثور ضامن تــتاراج تن وپیکر ما است
هشت ثور آمد وکابل همگی خــــون گریست
هشت ثور ضامن نابودیی تحلیل گــر ما است
قایم آن دارو نــداری وطنــــم رفت بباد
هشت ثور ضامن بر کـــندن بام و در ما است
8/2/94

تاید ت مدام تو ازمو وطن ازمو مهرنوښچ
ستت پباغته پچمن از مو مهرنوښچ
تتو تایدته موجان څه څروفدمردمین وضینت
ستم تو جهت فرار وطن ازمو مهرنوښچ
لودت تو سر پرا تو یکت مورد مو جان مغوند
مهچوږج دسهج خوجانت ستم ازمو مهرنوښچ
لودت وضت توییم چمنند ګل بهار کند
لهکت مو چود تنها چمنند ازمو مهرنوښچ
موند ټود مو جان مدام تو غمندت تویم نوینت
تیداو تیم څه چوښت ازمند ازمو مهرنوښچ
تایدت خوازمویت خو جدا چود تمام عمر
باښچ مورد خو غونج قرار یکمند از مو مهرنوښچ
قایم څه چود وفا تو قطیر تت خوبټ وضینت
چوښتت څه فود وفا مو دلند ار مو مهرنوښچ

Apr 30, 2015

از فیض روی دوست گلستان شده ارخت
خور شید چون دمید و درخشان شده ارخت
برچیده شد بساط زمستان از این دیا ر
جایگاه خواب ناز غزالان شده ارخت
گل های لاله وگل سنبل چنان دمید
زیب جهان وزینت بوستان شده ارخت
کبک های ناز ققره کنان بر فراز کوه
جایگاه قصر شاه تگینان شده ارخت
آب های شیر گون وصفا طرف جویبار
درمان درد جان عزیزان شده ارخت
جهل و جها لت از دل آن تا ابد بدور
مهدی تمد ن و دل عرفان شده ارخت
وصف اش چنا ن در در قایم گرفته جاه
زیرا که خان ومان پری جان شده ارخت
1/16/94

بیت نصیر دوش دلم را کبــــــــاب کرد
خوانوم ز بیــوفایی سرم را بــخواب کرد
او جان و عمر خود زبرایی چـــومن بداد
تا من روم به درس وخود اش را عزاب کرد
آزا دی محیط مــــن وتــــو زخــــــون اوست
آری بــــرای ماو تــــو کاری ثـــــــواب کرد
او خــــون خــــود بسان شهیدان کــــــــر بلا
در آرزوی حفظ وطـــــــــن انتــــخاب کرد
ماییم که قدر زحمــــت وحساس نیــــک او
هرگز نــــکر دمی که کلام اش سراب کرد
روزی یکی عزیز سخن اش را به خط زر
در روی صفحه نقــــش زدو سینه آب کرد
قایم مگو که کار جهان از همین در است
اوخود یقین به دل شده حرف اش خطاب کرد
3/2/94

سرزمین شغنان

تویکت زیب مو خوږنان یمند باید ڤی
تویکت خیر په آسمان یمند باید ڤی
یو زمین بیتو اچټ نست بکارت آباڎ
یو وطن جسم تویت جان یمند باید ڤی
تویکت باغ درون گل توجناو گل دگه کهی
توگلت زیب کلستان یمند باید ڤی
ید توقهدک گه ښبیځت تو صدا لوخوزریځ
تویکت لعل بدښخان یمند باید ڤی
نه توقهد رهنگت یچه یت نه توڅیمت نه ڤروږ
تویکت ماه یک روشان یمند باید ڤی
یو وطن دستو فرهپچت خوجناو توند کمی نست
څه تی سوته پریښان یمند باید ڤی
دسگه گهپین تواڤین لودتو هم ښهر قایم
تو یکت پاک ات مسلمان یمند باید ڤی

Apr 23, 2015

وزم مزار تویت خوږ نان
وزم یه جسم تــویت موجان
څه ناستهم مهش گدټ ای جان
تویت تایدت وزم ښیمان
څه سهوم قین لپټ نهوم
دداندجهت یاڅ درون ټهوم
فوکټ چیز یاڎ ته خورد فهروم
موجسم ټودت موجان بریان
ڤدهم یک جاگی باغینرد
څه ژهښتهم داند گه گازینرد
لپټ وخت ڤود نیا زینرد
وزم چوښتت تت ست روان
ڤدهم تر مال سرهـــود یکجا
ڤدهم ترښایــــنک تنها
ڤدهم مهش همد گر همراه
عجب وخت ڤود عجب دوران
مدامهم مال پگازین یاد
خو گه پهم تا درازیــــــــن یاد
چدام وختهم قلا غین ڎاد
یکوهڎ روزین موند مو ارمان
تویت چیزرد جـــــــدایی چود
تویت یــــاڎ تنایی چود
تویت ژیوجښ ګدایی چود
تویت تایدت وزم حــــیران
تویت یکدس نڤد ظالم
توجهت ښهب نـــاد روخیڅ قایم
تویت چید میزد سرد خایم
وزم توید آخــــر از خوږنان
۲/۲/۹۴

اجان وزبیتو ترکه سهم

څه ریذجم تاقهگهټ حیران
قدم تا قهټ گه ترکه ڎ هم

موڅیم ښهبت مو ذارڎ ویران
خوراک وز بیتو کهدند خهم

گد ټ خیداو مودل ارمان
څتیم پاندکهدکند دهم ڎهم

څه فید ښوځت څهڎید باران
چکر یکجا یکټ ڎهذهم

ردهچیدرد پـگاز پران
ښڅ آخر تر زوار خهرهم

څه قیوهم فا گه ای نحن جان
گلین ڎوڤهم یچرد دهکهم

فوکټ خوش روی گل هرخوږنان
اشیرین ید گدټ سهوهم

په سحر زمڅ یم فه تربادام
امیڎوم قایم یکنور سهم
کنم تیریڤته گل باران

Apr 19, 2015

توید یکجا یکټ نیسڅهم
وزم جسمت تویت مورد جان
وزم هر جاره سرگرڎان
مودهرڎینرد تویت درمان
توید یکجا یکټ نیسڅهم
وزم از تا قهگهټ سوڎج قین
حسابم ښهب رخیڅ پروین
وزم کهزارتویت نسرین
تویت چیزردخوش هرخوږنان
توید یکجا یکټ نیسڅهم
وزم باغبان تویت موردگل
وزم گلزار درون بلبل
موترڅیم ښهب رخیڅ پلپل
تووینتاو سحرکهټ ارمان
توید یکجا یکټ نیسڅهم
تویت هرجاره مورداروښت
موگهپینت مدام نغوښت
تویت چیزردخوعهدفروښت
دگه موند نست اچټ ارمان
توید یکجایکټ نیسڅهم
په وهذ گهلت څه ناست دایم
شکایت گهر چدام ظالم
توجهت ښهب نود رخیڅ قایم
وزم مهکت تویت مرجان
توید یکجا یکټ نیسڅهم
30/1/94

این قدر بی حرمتی درحق انسان چیست چیست؟
کشتنی نسل مسلمان نا مسلمان چیست چیست؟
ازبرایی دیـــگران تا سرزمینت سوختن
ازشما تا عاقبت امید دوستان چیست چیست؟
دین ما، قرآن ما، ایمان ما، یک رنگ نیست
علت آدم کشی در نزد قرآن چیست چیست؟
آدمی را آفرید او صاحــــب قدرت بود
پس تجا وزدرچنین کردار سبحان چیست چیست؟
هموطن گر دین داری پشت بــــــی دینان مگرد
دین نزد شهروند نا مسلمان چیست چیست؟
قایم این عرض ونصحت از پی آدم گری ست
حرف نیکو گفتنت در نزد نادان چیست چیست؟

28/1/94

ازغمی سرباز میهن سینه یی من درگرفت
دشمنی بی پاوسر در گردن اش خنجر گرفت
آفرین بر والــلدین آن دلیرانی وطن
مادری ازغصه جانی بی سرش دربرگرفت
دولتی داریم در تقسیم قـــــــــدرت می تپند
آن یک از بی دولتی اندر لبی جودرگرفت
افسری داریم دوری عسکری را هم ندید
رتبۀ جنرالی را اندر بری بـــستر گرفت
وای ازین دولت که کاری را به نا اهلش سپرد
مرد نا دان درولایـــت شعبه ودفتر گرفت
قایم ازین درس و تعلیم برکدام درد ات دواست
خانه وکاشانه نی نامت یکی بهــتر گرفت
27/1/94

خون پاک نوجوانان بدخشان ریخت ریخت
این چنین خون ازجفایی مرد نادان ریخت ریخت
افسر دانشوری گردرچنین میــدان رزم
صاحب قدرت نبودی دشمن این سان ریخت ریخت
کار را باید به اهـل کار دادن بهتراست
دست نا اهل است چنین خون عزیزان ریخت ریخت
جان ما سوزد چه غم اشــراف را در زنده گی
کی در این میدان خونین اشک نادان ریخت ریخت
وای بر آن مادری ازدست فرزند جان داد
طفلک معصوم بین اشک اش به دا مان ریخت ریخت
قایم این جبروجفا ازدست این ملــت بود
رای خود را خود بدست اش زیر دیکدان ریخت ریخت
26/1 94

بدخشان سرزمینت خون گرید
زجبر نا کسان افزون گرید
ندارند لاشه خواران زیب منصب
نمیدانند که مر دم چون گرید
*****
بدخشان درمیان خاک وخون است
نه اندک بلک ازحد هم فزون است
کجا است چشم بینایی که بیند
مگرکوراست یاخوارو زبون است

Apr 13, 2015

زحمت ملی

اسباب همه درد سرم زحمت ملیست
بیکاریی هر کارگر هم زحمت ملیست
او وعـــــــــهدۀ افزون دلیرانۀ آن روز
ضامین همه شورو شرهم زحمت ملیست
این کشتن و او بردن وآ ن سوختن دختر
این سرزدن همدگر هم زحمت ملیست
ای مردم درخواب فرو رفته کجا یی
این کندن سر همچو پر هم زحمت ملیست
یک آمرو ده معاون و صد موفت خور بیکار
رختاندن اشک پدر هم زحمت ملیست
ملت همگی رفت و بسی کشت به امید
این هرزه گیایی دگر هم زحمت ملیست
بـــگزار بـــگویم غم دل را همه قایم
این قصۀ شیرو شکر هم زحمت ملیست
23/1/94

دوری زسزمین که در خون خفته است
در شاخسار هر چمنم بوم خفته است
دانیکه آرزوی دلی شوم آن چه است
هر یک چوخرس نر سر افیون خفته است
ملت بجان رسیده همه از ستمـــــــــگری
هر یک میان خانه چو مجنون خفته است
ماییم در پراپر روزگار خود سری
طفل یتیم این وطنم چون خفته است
این نا قضان عدل وحقوق وشریر دهر
هریک چوخر به سا یۀ زیطون خفته است
درسرزمین وحشت بیچون عصر من
فرخندۀ زما نۀ پرخون خفته است
میخواستم بگویم ولیکن همین قدر
قایم بس است به هر وجبش دون خفته است

گل نظر فرهاد مصره های دیگری علاوه میکند:

سیری نما به جرم بــــــدخشان ســــوگوار
اولاد بیسرش همه در خون خــــفته است
ماتم سراست ز جهل عدو جمله این دیار
از بارش تگرگ بسرش چون خفته است
خشکیده اشک و نیست تــــوان گــــریستن
ایندم مرا، که عاطفم اکـــنون خـــفته است
ای همــدیار خفته بـخون، ای شهـید پاک
عیبم مکن کــه در دلـم افسون خـفته است

میخواهم ازین بیش بنویسم اما هر قدر زیاد بنویسم، باز هم ضایعۀ از دست رفته گان خفته بخون در جرم بدخشان تلافی نخواهد شد و ادامۀ این قبیل نوشته ها جز رنج چیز دیگری نخواهد بود، روان شهدا شاد باد. گل نظر فرهاد

1/11/94

یدیت یکجا تیهم خوږ نان
فوکټ مردم کنهم حیران
یکد مهش عهدته پیمان
خوخوږنان تیم لپټ درگیل
مودل لوڤد سهم هرم ناږوم
څفار سال ست اسیذ خاږوم
څه تویجم وض ازم ای جان
خوخوږنان تیم لپټ درگیل
رږوڤتیرښڅ برهښت موردفارت
پخهښ چک توڎچزهښت مورد فارت
کخای هرجاره سرگرڎون
خوخوږنان تیم لپټ در گیل
تما شاسهم په وېڤ گازین
یدهم دیر بچګله بازین
عجب لپ ښهپرک ارزان
خوخوږنان تیم لپټ درگیل
نسود هرچهی ولوم ظالم
خو عهد تیروم اجان قایم
نسهوم وض اچټ ښیمان
خوخوږنان تیم لپټ درگیل
94/1/20

آرا مش روح کو داکان شغنان است
آسایش جان مادران شغنان است
افسوس به دیده یی که نادیه ازو
آرایش ناب دیده گان شغنان است
آسایش جان وجنتی روی زمین

خوش خلق ومهرآفرین شغنان است
مردم همه درپی کتاب اندوقلم

دانشورودفترآفرین شغنان است
اندردل ملتش زجان شیرینتر

مانندۀ شهدوانگبین شغنان است
هفت پرده کوه قاف وزادگاه پری

جایگاهزانازنین شغنانست
قایم شب وروزوصف نامت دارد
زیبنده وصف ودل نشین شغنانست
17/1/94

روان سهوت تو غونجین ڎید شما لک
تو جهلد جهلد راست کنهت دیڤ کښت وراوک
نټم وهڎ گهل تیت تعیین چسم تو
موجان ټودت مو یوښکینین قطارک
*****
تویت باغرد قدم ڎادت مو جان ټود
موجان ټوڎ جت مومهغزت استخوان ټود
څرهنگهج ژیوجگه ید ڤود چود بیجان
مویوښک تویدت مو عمر ست خالی غم ڤود
*****
څیمینته څه روځ ازمو جسمند جان تیزد
پوټچین څه بڎ یمب از دلند ایمان تیزد
قایم مه خو عمر وم فروږینرد ڎاڎج
یه تاید د ا ڤین ازخو خوږنانند تیزد
*****
تویت تایدت مو یوښکیین شچ نسین گیر
موجان ټودت موحال ویران موپیڅ خیر
نچودت دوسکټ قایم ته مس رحم
غلټ نودت تو خوش روی قهد ت درگیل

17/1/94

وضم چوښتت تویین ڤارج تیر سوارچود
وضم نیودت فوکټ مردم قرار چود
روانت ست پنایت ڎاد وضم ټود
ننوستم از وملکندوم فرار چود
*****
یک بارگه توید قبول توجانرد
مهست رهگت که پل موآسمانرد
یکبارگه موڅیم تو وینت خو جان ڎهم
برزین که خوگل جناو موجانرد
*****
دس څیمت هرید ربوږج بدښخانند نست
غیرازد دگرموملک خوږنانند نست
ای کاش دغهڅکند ڤید نور امام
خوش روی دگه از دگل گلستا نندنست
*****
نوروزت گلت بهار مبارک تورد ڤید
آسودگیت خوشی قطارک توردڤید
موند بیتو اچټ مودل قناعت مند نست
یدژیوجیی بیدرک مبارک تورد ڤید

Apr 4, 2015

تاید ت مدام تو ازمو وطن ازمو مهرنوښچ
ستت پباغته پچمن از مو مهرنوښچ
تتو تایدته موجان څه څروفدمردمین وضینت
ستم تو جهت فرار وطن ازمو مهرنوښچ
لودت تو سر پرا تو یکت مورد مو جان مغوند
مهچوږج دسهج خوجانت ستم ازمو مهرنوښچ
لودت وضت توییم چمنند ګل بهار کند
لهکت مو چود تنها چمنند ازمو مهرنوښچ
موند ټود مو جان مدام تو غمندت تویم نوینت
تیداو تیم څه چوښت ازمند ازمو مهرنوښچ
تایدت خو ازمویت خو جدا چود تمام عمر
باښچ مورد خو غونج قرار یکمند از مو مهرنوښچ
قایم څه چود وفا تو قطیر تت خوبټ وضینت
چوښتت څه فود وفا مو دلند ار مو مهرنوښچ

Apr 2, 2015

شغنان

شغنان به هوای بی غبارت جانم
بـــــرسبزه وآب جویبارت جانم
بــــاغــــهای بلند و پخش زیبندۀ دهـــر
بر سایۀ بید خوش گوارت جانم
بـلـبل بــــه فغان همیشه اندر چمنت
برققرۀ کبک کوهسارت جانم
هرناز پری وشان که زیبندۀ توست
بردلبرناز خوش کنارت جانم
هردیده که صحن گل شگفتت دیداست
گوید همه عمر بردیارت جانم
وصفی تو نگنجد اندرین حرف چومن
برجوش وخروش آب شارت جانم
قایم همه عمر سوخت درهجر تو باز
گوید به نسیم مشک بارت جانم

امیر محمد رحیمی مصره های دیگری علاوه میکند:

هر ذره ی خاک تو بِه از طلا است

بر دره و دشت و سنگزارت جانم

گویند بهــــــــار و سال نو زیبا است

سرچشمه به آب چشمه سارت جانم.

ای دلبر نازنینِ شغانی ی من!

بر گوشه ی چشم سرمه دارت جانم.

قایم غزلت سبد- سبد گل دارد

بر این دل شوخ وزازدارت جانم.
1/11/94

منور بیک روشن مصره های دیگری علاوه میکند:

تشویشن یست زان همه وحشیگری مرا

ترسم ازان حکومت وقانون خفته است

بنازم شاعر گرانمایه را باهمین احساس پاک انسانی وشریفانه قلمت سبزو نویسا باشد.

11/1/1394

یکد سم وم ژیوج زیات تر ازخوجان
یه موخیځ هم ژیوجیت هم نازیان
یه نه خوشرویند کهمت مستی یند
یه فوکټ غهڅین درون لپ مهربان
خیلی وخت نږجیداچټ نست وم درک
لهک چوږج تاقه مو یه تیڅ تر جوهان
یه چدام روز ڤید خو وم احوال ښنم
سهم پراد وض ومرد تا بومیان
یه څیاڎد از دسگه جایین هر مو خیځ
وم ونم چیدرد بنهسم وض خوپاند
چهی ته مورد لوڤد یټچ تونازت خوش قفا
یه موشیرن ڤید ومرد ڎهڎوم خو جان
قایم یکدس مهک جوهانند نست وفا
کی فوکټ نازین درون یکد س نښان
1/10/94

بهار وطن

بهاران لذت و بوی وطن را دوست میدارم
نوای بلبل و سوی چمن را دوست میدارم
گل و بلبل چنان زارند وز عشق رازها گویند
من هم دلداده روی گلبدن را دوست میدارم
نسیم جانفزایش زندگانی تازه میبخشد
ز بهر این دل افسرده داروی بدن رادوست م
بتن کرد جامه نو دشت و صحرا همچو نوعاروس
نشاط ارغوان وعنبرین بوی ختن رادوست میدارم
سحرگاهان چوپان بچه ها با ناله های نی
روان اندرپی بزغاله گان کوی دمن را دوست میدارم
مرا یاد آید آن ایام طفلی با دیگر دوستان
عجایب خاطرات نغز وخوی همسخن را دوست م
گرفته منشاء از پامیر و انتهایش به ازبیکان
خروش و جوش آموی دو تن را دوست میدارم
سواحل شکوه میدارد ز امواج خروشانش
جوانان را غرورانگیز و بازوی بهمن را د‌ست می
مرا میبخشی از مهرت که وصفت از حدم بالاست
معارف پروران وهرهنرجوی وطن رادوست میدارم
تویی آن مهد علم پرور به تو نازند نو آموزان
نوازش های مهر افروز و خوشخوی مامن را دوست
کنون از دامنت دورم به دل صد آرمان دارم
به دل پروردن هر آرزوی خویشتن را دوست میدارم
به خاک پاک تو سوگند نخواهم هیچ ملک و مال
بوقت جان سپردن من زتوبوی کفن رادوست میدارم
الهی در امان داری ز لطفت مرز و بوم ما
دری رحمت کشایی توودلجوی میهن رادوست میدارم
(امیر) از خدمتت دور است همیشه شرمسار هستم
ولی توفیق ز آن هر آبروی انجمن را دوست میدارم
کابل 1393/1/15

ناز باغته باغچه زیب نو بهارت تو
باغ درون گلت سفځه ویڤ درون قرات تو
تت خوبټ گلت سنبل یا وضم شمع ت بلبل
وض څه ټهومت نهوم صاحب اختیارت تو
باغ درون قدم ڎ هڎ ښای درس اته شهند
جان څریمب یکدس مهک دارته ندارت تو
پاند تیت شمالک سود وضونم موجان پرگیږد
یات خوبټ گالت گل زار یا دنی عطارت تو
تند نفهم تو جای از که تت کو از چدام دره
دسگه دیڤ ڤروږین مهک څیښ ته اجان ضایه
تت دسر زمینند طاق شوخت بیقرارت تو
نوبهار اگر لو ڤوم سرزمین ګل پرور
داند توجهت څه ټود قایم داند ګه انتظارت تو
۷/۱/۱۳۹۴

طوفان نا به هنگام

آب دیده شد طوفـــان از بــــرای مژ گا نم
سینه سوخت و شد وبریان از برای مژگانم
اوکه سیل باغی رفت سیل باغ وراغی رفت
اوکه رفت ومن حیـــــران ازبرای مژگانم
جان من زغم سوزد کو کسی کفن دوزد
خالی رفتم از شغنــــان از برای مژگانم
سینه درشروشوراست دیده ازغمش کوراست
جان وتن شده بریـــان ازبرای مژگانم
داشتم میانی دل سیل سر زمین بگسل
خان ومان شود ویران از برای مژگانم
شکر ای خدا وندا آنکه رفت وباز آمد
میزنم سری روشـــــان از برای مژگانم
قایم آ بیا بنگرلاله کرده پیــراهن
کوه وبرزنی شغنــان از برای مژگانم
7/1/94

آسته آسته سهم پوم خیزهج روان
یه نفهمموم گل درون نیسڅن چدام
ڎید ته وم پرچهم شمالک سحرکه
لوم پدم مهرف اچټ ید نازیان
باغ درون نیسڅ ویڎج لیمال خهښچکرد
چو‌‌ږج غون جین ییت ونم ټود یم موجان
یه ته ڎید سڤځهردقدم شانت ترموخیځ
وض نڤهرڎیم سهم ترم ټود یم موجان
سحرکټ سهوم په پاڅ جاگه چکر
یه نڤید یم جان څرفڅت یوښکین روان
قایم ید ژیوجښته کښت آخر توقین
وض څرهنگم یه لپټ مورد مهربان

Mar 27, 2015

ژیوجم فوکټ عمربلخ بامند ڤیوم
یــابلخ شریف ښهرنامند ڤیــــــوم
یم ناصرخسروند وچیدت ونښان
ژیوجم فوکټ عمرند ونښانندڤیوم

Mar 26, 2016

فرخنده

فرخند خواهرم به شهادت رسیدو رفت
ازابجدو هوز بـــــه قرآت رسیدو رفت
او ازاول به درس قرآن این کتاب حق
دل بسته بوتابه قناعـــت رسیدو رفت
اوطفل بیگناه که کتا ب خدا بخواند
آخر به آرزوی سعادت رسیدو رفت
این دشمنان دین که زدین ساختن بلا
ازدست آن سگان به هلاکت رسیدو رفت
آن بی نظیردهرکه خواستی رهی خدا (ج)
آ خرز ناخدا به ملامت رسیدو رفت
آنیکه درپی هدفی دین خویش بود
آ خربه نام پاک شهادت رسیدورفت
سینا اگرچه علم طبابت فزون داشت
ناصرحکیم سرش به سلامت کشید و رفت
قــایـــم چرا؟ زکردۀ دونــان گریـــستی
تنها نبوده او به شقاوت رسید ورفت
6/1/94

خوږ نان سهومی

آسته آسته وض پرارمان سهومی
تاقه گهټوم قین پریښان سهومی
نست دسهج آدم توگهپ یکبار نغو‌‌ږد
دس امیڎوم چوږج بدښخان سهومی
هربدښخان یست آدم گهپ وضینت
آسته آسته هر خو خوږنان سهومی
تتخوچوږج محکم اجان صاف هرمزار
وض مه تخارند حیران سهومی
ید خویکبا رټ نټهم سڤځه درون
ښڅ برهښت هرشاه کاشان سهومی
نازنینیت عزیزین مس ونهم
باغ درون یکبارگه مهمان سهومی
یم زمستان دسگه کار قایم نبافت
یابهارت یا زمستان سهومی
روز دوشنبه ۳ / ۱۲ / ۹۳

هدیه

این چنین ملت کجا دین دا شتند
از برایی دین نفرین کا شتند
دین ما دین محمد (ص) بود وبس
از برایی خویش آیین ساختند
دین بود و پاک بود وداد بود
این همه را در نهایت با ختند
جاهل هستند دین بر جاهل چه سود
درلبی دریــا به دختر تاختند
دین اسلام دین یک رنگی بود
این سگان دهر بر دین تاختند
ملت بادین هنوز هم زنده است
مردمی بی دین به دین شر کاشتند
قایم این وحشت کجا خواهد کشید
خوب شد تا سفله گان بشناختند
4/1/94

سوختند

درسال پار ملت با افتخار ما
مستا نه وار چون شمع وپروانه سوختند
ازدست جعل وظلم وریاو ستمگری
درپایتخت دختر فرزانه سوختند
این افتخار مردم بدخواه زن ستیز
زن را بسان دشمن یکدانه سوختند
تاکی فلک بکام ستمگار استوار
این وحشیان هرکه به هر بانه سوختند
آن یک مقام معلم دیرنه داشتی
آن را به جرم درس فلان خانه سوختند
آن دیگری ملازم مکتب به شهر بود
آن را به قصد ساکن بت خانه سوختند
آن دیگری که درس فدا کاری خوانده بود
اورابه امرخادم دوردانه سوختند
بنگرکه این همه زغم تست ای ریا
زن را ز بیگناه یی به درخانه سوختند
قایم منال این همه ازدست دشمن است
گویند در فلان دهه دور دانه سوختند
1/1/94

شغنان بی همتا

شغنان به هوای بی غبارت صدقه ای
بـــــرسبزه وآب جویبارت صدقه ای
بــــاغــــهای بلند و پخش زیبندۀ دهـــر
بر سایۀ بید خوش گوارت صدقه ای
بـلـبل بــــه فغان همیشه اند چمنت
برققرۀ کبک کوهسارت صدقه ای
هرناز پری وشان که زیبندۀ توست
بردلبرناز خوش کنارت صدقه ای
هردیده که صحن گل شگفتت دیداست
گوید همه عمر بردیارت صدقه ای
وصفی تو نگنجد اندرین حرف چومن
برجوش وخروش آب شارت صدقه ای
قایم همه عمر سوخت درهجر تو باز
گوید به نسیم مشک بارت صدقه ای
28/12/1393

مو خوږنون مردم ارد نوروز مبارک
ویف نوروز یکنورت هر روز مبارک
فو کټ مردم ته نور از چیند نښتیزد
یکد ویف جشن څه ست پیروز مبارک

Mar 18, 2015

نوروز

وض باغند تویت ترکه نوروزتورد مبارک لوم
دوښمن خوش دوستین خفه نوروز تورد مبارک لوم
سڤځه ندهم نوسچت ښایم کهدند توغمند یاڎوم
وید ینین چوږج گل غنچه نوروز تورد مبارک لوم
سوڎجم ترزوار ښڅ دیت توڎ ینین مورد باښچ هرتیت
سوڎ جم ما تــته خسته نوروز تورد مبارک لوم
بر ست قاق ستهم مال پید یا یهم گد ست مکتب ښهید
میڎ سوڎچونگت کحل پخته نوروز تورد مباک لوم
حیرانــــــوم ترکه وضتیـم ازتو داند خبر ڤریم
ید نست موردت تورد چاره نوروز تورد مبارک لوم
تویجم قرارټ پوښته سوڎ جم دلگیرته توښنه
بازمورد احوال توت ترکه نوروز تورد مبارک لوم
قایــــــم تو اڤین لپ قیـــن دلگــیری لپټ شیــــرین
تـــخارندوم ریـــڎج تاقــه نوروز تــورد مبارک لوم
1393/12/28

سال نو مبارک باد

وقت سیل شغنان است سال نو مبارک باد
روز روز دهقان است سال نو مبارک باد
لاله درمیانی کوه سبزه های بس انبوه
همه چون گلستان است سال نو مبارک باد
طفلکان میــانی باغ گمشده صدایی زاغ
بره روی میدان است سال نومبارک باد
هرکه در پی کار ی بلبل هر سحرداری
میلۀ شاه کاشان است سال نومبارک باد
آمــدآمد نوروز هرکه بریکی دلسوز
وقت جشن دوستان است سال نومبارک باد
هرپــــــــری وشی درباغ سیل لالۀ دل داغ
جعد سنبل افشان است سال نومبارک باد
قایم آ بیـــــــــا بنشین در دیار سرچشمه
آب بس فراوان است سال نومبارک باد
26/12/1393

آرزو

دیده مشتاق دیدن وطن است
زانکه اوخود همه گل و چمن است
رفته چندی که از همه دورم
آرزو سیل روی هموطن است
خواب ازدیده گان من رفته
موسومی باغ وراغ هر دمن است
آن پری وش به تن لباس حریر
تن او زیب سیم وپیرهن است
راه دشوارو هم سفر خود دور
داغ هجران نصیب جان وتن است
قایم این غصه راکه پی افگند
ازکملا ت و رهی میر من است
25/12/1393

نوروز دل افروز

رفتم به باغ صدهزار
دیدم گلهای بی شمار
این تحفۀ پروردگار
ازدست نوروز آمده
این شاد مانی راببین
فوج و نظا می را ببین
درشهر مولا بی شمار
ازدست نوروز آمده
آب وهوای خوش گوار
گلها میانی شاخ سار
این مژه یی ازکردگار
ازدست نوروز آمده
این مژده بر نو باوه گان
تبریک برپیرو جوان
مخلوق عالم درمزار
ازدست نوروزآمده
این راز بنیادی منست
این جشن اجدادی منست
خرسند ی هایی بی شمار
ازدست نوروزآمده
بنیاد راز زنده گیست
این هم نشانی بنده گیست
بلبل که اندرشاخ سار
ازدست نوروزآمده
بدخواه نوروزکورباد
ازروی عالم دورباد
درسرزمین من بهار
ازدست نوروزآمده
نوروزاگرروزی نبود
روزی دوم راکی فزود
این روزهای بی شمار
ازدست نوروز امده
باران و ابر ازآسمان
این سبزه وآبی روان
این رحمت پروردگار
ازدست نوروزآمده
آغاز فصل زنده گی
بنیاد رازی بنده گی
قایم بگوید باربار
ازدست نوروزآمده
۲۴ حوت ۱۳۹۳

سرزمین شغنان

تو یجم تو جهت بیتو اجان از مو مهرنهس
یو ښکک ته تیزد کنمته فغا ن ازمو مهرنهس
پیښ از مویت تو تاید په سرحد موند موجان څروڤد
هرجا څه تیم تویت مو نښان از مو مهر نهس
یم عمر ست بیښد دیت وض غلټ امیﮇ
مودت بشهد ازمه مو جان ازمو مهرنهس
یم جان څرفڅت اجان تو ا ڤین سوﮆج کباب زار
مورد نست بکار بیتو اجان از مو مهرنهس
توندک تو غم موخوداجان از اول شچیڅ
کهدند ونم تو قهدک اجان از مو مهرنهس
تهمت څه تیڅ دس تو غمند خون دل مدام
قایم څه میرت توجهت تو وزان ازمو مهر نهس
یک شنبه ۲۴ حوت ۱۳۹۳

Pages: 1 2 3