ابراهیم رسولی

بیوگرافی مختصر و اشعار ابراهیم رسولی

fawad hamdard

تهیه و ارسال: فواد همدرد

۱۳۹۳ /۱۶/۱۱ ، کـــابــــل

ابـراهـیم متخلص به(رسـولی)ولــد دوشنبه ولدیت محــمد رسول درسال ۱۳۷۱ هجری درقریــه زیبای درمارخت ولسوالی شغــنان ولایت بدخـشان دریک خانــواده دهقان چـشم به دنیا هستی گشود. او درسال ۱۳۷۸شامل لیسه درمارخت شد و تحصیلات ابتدایی، متوسط ودوره لیسه را دراین مکتب به پایان رسانیـد.  رسولی بعد از اختتام دوازده سال دوره تحصیلی با کسب نمرات عالی از لیسه متذکره در سال ۱۳۹۰هجــری در امتحان کانکور اشتراک نموده و موفـــقانه درتربیه معلم ولسوالی شغـنان راه یافت واز رشته ادبـیات .این موسسه  فارغ گردیده اسـت.

نظربه شوق وعلاقـه ایکه ازدوران طفولیت به شعروشاعری  داشــت  درسال۱۳۸۵به سرودن شعر شروع کرد واشعار شان بیشـــتر در باره وطن ، علم ، طبیعت، دوستی میباشد که بیشتر آنها در قالب غزل، قطعه ،مثنوی، رباعی، مخمس وقصـیده میباشند.  رسولی بعد ازختم دوره تحصلی عازم شهر فیض آباد مرکز ولایت بدخشان  گردیده ودر این سفر ازکورس زبان انگلیسی نیز تعقیب نمود و مدت ده ماه است که به حیث کارمند در شرکت بین المللی افغان فارما ایفای وظیفه می نماید. اینک بعضی از نمونه شعر های ایشان را برای خوانندگان و علاقمندان سیمای شغنان تهیه نمودم.

نوروزمبارک باد

دنیا همــه خـــــندان شــــد نـوروز مبارک باد    جــشن خوش دهــقان شد نوروزمبارک باد

هرطـرف نگرگـــــل ها کــــودامـــــن صحرا    سـبزه ها درخـــشان شـد نوروزمبارک باد

مشروع گــــل ریحان درهرچــــمن شــــــغنان    مطربان غزلخــوان شد نوروز مبارک باد

بلبـــــــل به چمــــن آیـــد آهـــــوبه خــــتن آید    چونکه گــل قطاران شد نوروز مبارک باد

کینه ها دارم بسیار مــــــیروم ســوی مــــزار    چون سخی چراغان شد  نوروز مبارک باد

نیست به مثـــل توزیـبا ای وطـــــن دراین دنیا     نام تـــــوبدخــــشان شـد نوروز مبارک باد

علم معرفت بالاست نســــل توکه درهرجاست     وقت علـــم وعرفان شـد نوروز مبارک باد

هرطرف شــــنوبلـــــبل درنــوای عشــق گـــل     اتـــمام زمــــستان شـــد نوروز مبارک باد

تاکه جان به تن دارم میــــــکنم ترا اوصــــاف     وصــــف ها فراوان شد نوروز مبارک باد

(رســــــولـــی)شـــده حیران ازنظاره شغـــنان    بلبلان خـوش الحــان شد نوروز مبارک باد

1393/12/26 کابل شرکت بین المللی افغان فارما

تاریخ نشر در سیمای شغنان: 25 مارچ 2015

مـــــاه پـــری رویــان

ای ماه پری رویان شـــغنان صمن هســـــتی

باقد خرامان چو سیمین بدن هســــــتی

ازلـــــندن وپاریــــس هرگوشه دنـــــــــیا

بهترازهزار لعبت شرین سخن هســــتی

نیست حاجت توصیف به چشمان سیایت

مشک چمن ونافه چین وختن هســـــــتی

درشوق توشب ها به فراق تو اسیــــــرم

مهرت بدلم بسته شده تاکفن هســـــــــتی

گفـــــــــتار توبرجان دلم آب حیات است

یک مهوش گلچینده تو اندر وطن هستی

اززاده آدمــــــــین ولی حورو پـــــــری

زریـن قدولاله زار روی چمن هســـــــتی

اصل ونصبش زاده کاشانه شـــــــغنان

خیاط هنرکرده تمام گلـــــبدن هســــــــتی

بریان کده ای سینه پرخون (رســـولی)                                                   دوری تومکن ازبرمن خویشتن هســـــتی

۱۳۹۲/۲/۲ شــغــــنان

اینجا

مردمی اهل ا دب جمله قشنگ است اینـــــــجا

همه بانازو طرب رنگ به رنگ است اینــــــجا

یکـــــــی از قله ده  و دیگر شهر نشین

قوم آراسته خویش اهل زرنگ است اینـــــــجا

مرد جاهل تو چه دانی نصبی ذات یقـــــــین

مسندی ذات الله بکر فرهنــــگ است اینـــجا

قــــــوم بـــــا مهر وفا مردم شــــــــغنان دیدم

همه با ذوق هــنر  ضــد تفــنگ است اینـــــجا

خوا ندن علم وهنر مسلک هر مرد و زن است

جای شاه ناصــر خویش مردم ننگ است اینجا

جـــمله گــــــی  پیرو شازاده کــــریم آقاخان

نــوروحدانــیتــی خــلــق تــرنگ است ایـــــنجا

وقت الهان خوشـــــی ساز آهنگ است اینــــــــجا

ای (رســــــولی)تو بکن شادی دیرینه همیش

1392/7/26درمارخــــــــــت

پــــند

گرعقل درسراست شنو پندوگـــــوش کن

داری یقین نورامامت به هوش کــــــــن

داری زبان لهولعــب درمجالــــــــــسات

رفتاربی احصول دلت راخموش کـــــــن

شرمنده گشته ایی به گردارنطق خویش

ای بی خبر عزیزدلم پرده پوش کـــــــــن

نیســـــــــت زره ادب نداری هوای علم

یک نقطه ازاوامرآدم نیوش کــــــــــن

باجاهلان مکن تو سفـــــردرادرشوی

تلخی گذارپشت سروقند نوش کــــــــن

کسبی عقایق است دراین عصرمعتبر

اهلی رفاه باش جهالت فروش کـــــــــن

دوری امامـت است اگرنـــــــسل آدمی

یک پند از(رسولی)شغنانی گوش کــــــن

1392/7/7: درمارخــــــت

عمـــــرم گـــذشـــت

یک برگ گل نماند به گلشن خزان شـــــد

عمرم گذشت وزنده گی ام ناتوان شــــــد

افسوس میکـــــــشم به این ســــینه فگار

افسرده گشت پــیکرنامهر بان شـــــــــــد

امروزبــــنده گان همه درخواب غفلتند

بی طاعت وعبادت عصرو زمان شــــد

این هم بود خجــــالتی دوره زمان

عاقل به زیر پای جهولان فغان شـــــــد

ملت اگر به پای فــــقیران نگاه کند

کومردمان اهل خرد کاهلان شـــــــــد

کشتی شکسته خورده دراین بحر واژگون

کپتان نارسیده خودش سرکلان شــــــــد

مرگم فرا رسید( رســــولــی)دوام نیست

این عمر نوجوانی من درروان شــــــــد

1392/11/11شـــغـــــنان

وطـــن

دوستان مژده خوش فصل بهاران تبـــریک

محفل شادو طرب گل به گلستان تـــــبریک

سروسرمای زمـــــــستان برفت ازکــــمرم

نافه مشــک ختن دشت بیان تـــــــــبریک

دلبران غمزه کـــــــنند بهر دل معشوقه را

ماه معشوقه کشو دلبر شغنان تــــــــبریک

گل گــــلپوش وطن شد شادو خندان بادا

نوجوانان قشنگ جمله دبستان تـــــــبریک

جای خوش بختی به ما است وطنم شغنان است

چشمه آب حیات برکوهساران تـــــــبریک

این عجب نور قدیم است  دراین کون ومکان

سبزه برگ بهارباز به دهقان تــــــــــبریک

چمن بوی بهاران نمـــایان شـــــده است

سرکوهای بلند رمه شـــــعـــبان تــــــبریک

خنده ها میکند ازروی رخت کـــبک جرس

شاهین و بازوعقاب طاووس خندان تـــــــبریک

این همه لطـــــــف خداوند درکون ومکان

رهبری راه یقین برملک شــــغنان تـــــــــــبریک

ای شاه باعــــدالت مارا مکن خـــــجالت

(رســــــولی)درعبادت برعارفان تـــــــــــبریک

1392/10/6 :شـــغنان

دلـگــیر

ای چرخ فلک زمانه دلگــــــیرم کـــــرد

برپای دلم فتـــــــــــــاده زنجــــــیرم کرد

آیاکه رســـــــــم به مســـــــکن و ماوایم

این درد جدای عاقبـــــــــــت پیــــرم کرد

یک عمر به خســـــتگی وبیماری رفت

این غربت نوجوانی تقـــــــــــدیرم کرد

هر چـــــندکردم گریزاز رنــــــــج وبلا

وای برمن بیـــــــــچاره که در گـیرم کرد

ای کاتــــب بیوفا توبرمن مه نویــــس

درهرورق زنده گــــــــــی صد تــیرم کرد

ای چــــشم خماری تابکی خواب گران

برخیززخواب خــــوش که تعـــــــــبیرم کرد

درگــــوشه نه شین (رســــــولی)تنها

درعمـــرتو صــدهزارتغـــــــــــــــــیرم کرد

1393/6/15: کابل شرکت بین المللی افغان فارما

دیـــــوانــه

ندانم دل اسیری کیســــــت من دیوانه میگردم

بنوشم باده گـــــلگون درمی خانه مــــیگردم

بریزان ساقی پرجوش مســــت  خـانه ویرانم

بکن پرساغرمیـــگون ومن دردانه میــــگردم

مکن پروای عمرخود دراین دنیــــای فانی را

دو روزه عمر خود بادلــــــبرو جانه میـــگردم

به پیشی قامتی سروت هزازان خانه ویران است

شگفته آن لبــــی خندان و من زولانه مــیگردم

شدم جیحون دردنـــیا ازتــــــیری نـــگایی تو

فقـــــــیری آه درگاه یم که درهرخانه میـگردم

ندانســتم بهاری زنده گانـــی دروجود خود

ندیم گلشــــــــــن وبوستان و درویرانه مـیگردم

مثالی آهوی وحـــــشی درهرکوه کــــنار هستم

که گم کردم چراگاه راه نو بیــــــگانه میگردم

شدم مســـــت وغزلخوان ازفراقت زارونا لانم

که برگی گل نمانده درچمـــــــن افسانه میگردم

ندارد تاب بازویـــــت (رســـــولی)ازجفای تو

پروبالم شکــــــــــست وجستجوی دانه میــگردم

1392/8/2 :شغــــــــنان

هــــوس

ای پری چهره ترامن به هوس می بیـــــــنم

صد نگایت بکنم نیم نفـــس می بیــــــــــنم

شــــــــده ام غمزده ومهرتواندیــــــشه شده

دل شده از غم عشق مرغ قفــس می بیــــــنم

شده ام واله و مجــــنون به دشت های جنون

دل اســــیراست به تـــنهای نه کس می بــــینم

لب رخسار تورا نیم جـــــــهان نــــــــفروشم

چونکه هرلحظه ترا درپیــــــــش وپس می بـــینم

تودراین کون مکان مقبول زیبا هســــــتی

درتمنای توهرناکــــس وکس می بیــــــنم

خاطراتم به جز از عشـــــق ترا کارم نیست

دلم  دیوانه زار کبک جرس مـــی بــــــینم

ای(رســـــولی)تومکن قصــه ازچهره یار

چونکه درپهـلوی مردناکــــــس می بیـــنم

۱۳۹۲/۲/۲:شغنان

نازنـــین دیــار

آن شوخ نازنین که اســــت در دریارمن

غیرازتونیــــــست عزیزدلم درخمارمن

ازبـــــــــاده فــــراق توهرروز مـــیخورم

ای باده شکـــــــــــسته بـــــیادرکنار من

دل بســـــته ام به نام تو درجاده شــــغنان

هرصبح وشام چشم رهت انتــــــظار من

دل بــــسته گان  بنام تو خونین کفن شدند

دســــــت وفا ببــــــــند بیا درمزار مــن

شب ها به جستــــجوی درکوچه ها روم

نیــــــست طاقت تحمل صبرو وقارمن

درشهر می پرستان هرکس کند تـــمنا

بخـــــــــــتم نشد میسریک لحظه یارمن

درامتــحان زنده گی ظلمت چــــشیده ام

غیرازکتــــــــاب و شعروقلم نیست یار من

ازکوه ناکسان نخوردم کبـــــاب عشق

چوپایه کــــــــدورت نیســــــت افتــخار من

ازدیــــــندت تمام جهان را فروختم

یک زره نگــــــــــاه تو بکـــــن بی قرار من

(زجوربارپریان منال(رســــــــــولی

تاریـــــک شـــــــــد به تو روزه گـــــــــــار من

1390/11/11: شــــغنــان

بسم الله الرحمن الرحیم

بیـنوایــی

ای یارک شـــوخ خوش صــــدایم       ما را تو مکــش  که  بـــینو ایم

صد تیرجـــفا به ســـــــینه خورم        یک بو سه بده  که من گـــدا یم

مد هو ش به  پیــش خا ندانـــــت        یک  مژ ه بز ن  که مبـــتلا یم

در بـســتر عشـــق گـــر یه دارم         نیســــت چاره درد وای خد ایم

در راه وصــــال تو هــــــــلا کـم        کی  د ر بغلــت  شبی  بیا یــــم

در دشت جـنون (رسـولـــی)تاکی        شــــب ها به فراقـــت ناله هایم

1393/10/ 1 فیـــض آبــــــاد بـــدخـــــشان

Abrahim.Rasoly@gmail.com

خســـــته ام

ازکار جهان خسته و بد نام شـــــدیم

درامتحان زنده گی ناکام شــــــدیم

عمرم بگـــــــــذ شت ازپی وصالت

اعداد شکسته مثل ارقام شـــــــــدیم

دو روزه عمر خودکه دادیـــم برباد

یک نام نکو نماندوگمنام شــــــــدیم

تاریخ وفات زنده گی از پی توست

ازدست توسالها که من دام شــــدیم

کردم سفر ازخوش وبرفــتم زوطن

کردی تو به من جورو جفا رام شدیم

ای مونس همدیارو ای همــدم من

درعــین جوانی عمرفرجام شــــــــدیم

نیست قوت استخوان این حال مرا

صـــدپاره به هر کو تواندام شــــــدیم

عمرم بگذ شت(رسولی)درکوه جفا

هرچنـــــــد تــــلاش کردم ناکام شـــــدیم

۱۳۹۲ شـــــغـــنان

ماه شــــــــغنــــان

ماه شغنــــــــان تو عجب چشمان سیا داری

قدبا نازوعـــــــــتاب وسرو رعـــــــنا داری

زیـــــــب لیــــــلای جهـان قد همــــــــتا داری

رنگ رخــسار سفـــــید مانند زلـــــــیخا داری

چون اســـــیراست به دام مجنون لیـــــلا داری

فکرهوشم غیر وصـــــلت با کسی نفروخـــــتم

نازونــفرین از زبانــــــت هرزمان آموخــــــتم

مثل مجنون دربیابان چـــشم خود رادوخـــــــتم

مــــهرو الفــــــت دردلم ازکــوه توآموخـــــــتم

زیر گـل برگ چمن مشــــــــتاق تنــــــــها داری

اندک اندک مهر الفت در دلم اندیشـــــــــــه شد

قد زیبای ترا اندر ســــخن همیـــــــــــــــشه شد

چون نــگاهایی دوچشــــمت دربدنم پیــــــشه شد

هرقدر دورش برفـــــتم عاقبت اندیـــــــــــشه شد

هوسی زنده گــــی یم یک خال زیـــــــــــبا داری

ازفراقــــــــی روی تو دیوانه وار گــــردیده ام

طالع و بختم به عشــقت دروطن سنــــــجیده ام

خم شدم در انتـــــــظارت دست و پا لرزیـده ام

از نگاهای دوچشــــــمت هوش فـــــکرپریده ام

عاشــــقی مهـــرو وفا تو در کجـــــــــــا داری

لذتی خـــــــنده تو گرد لـــــــبان می بـــــــــینم

مــهوشی زنده گی در روی جهان می بیـــــــنم

خوب روی دلربا درملک شــــــــعنان می بــینم

زیر پای صـــــنما دل را فــــغان می بیــــــــــنم

آفتــی جان و تـــــــــــــنم مثـــال دریـــــا داری

ازجفایی تو«رســـولی» ترک کرده ازوطـــــــن

نی بهاری زنده گاــــــی ماند نی باغ وچـــــــمن

همـــــچوفرهاد دربـیابان ازبرایت کوهـــــــــــکن

گربــــدانــی  رازدل ای بـــــــیوفای گلــــــــــبد

زلــف های عــــــنبرین و بــوی گلـــــــها داری

1392/8/8 شـــــغنـــان